Mechaniczne odwadnianie osadów - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 147
Wyświetleń: 1456
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Mechaniczne odwadnianie osadów - wykład - strona 1 Mechaniczne odwadnianie osadów - wykład - strona 2 Mechaniczne odwadnianie osadów - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Mechaniczne odwadnianie osadów      Usuwa się z osadów wodę wolną oraz kapilarną. Odwadnianie mechaniczne  wykorzystuje:  - siły odśrodkowe (wirówki)  - filtrację cieczy przez warstwę osadu (prasy filtracyjne, prasy filtracyjno-taśmowe,  filtry próżniowe, prasy śrubowe)  - procesy termiczne.  Przy odwadnianiu mechanicznym stosuje się tzw. kondycjonowanie osadu, które ma  na celu poprawę szybkości odwadniania w wyniku zmniejszenia oporu właściwego.  Dokonuje się to poprzez wprowadzanie polimerów, które należy dobierać dla  każdego osadu oddzielnie. Nie ma typowych dawek polimerów i typowych dawek  osadów. Każdy eksploatator musi je ustalić (wypracować) samodzielnie. Dobór ten  powinien być prowadzony na terenie oczyszczalni ścieków, a polimer musi zapewnić:  - najniższy koszt w kg/t s.m. osadu  - najlepsza trwałość i odporność kłaczka osadu na ścinanie, po kondycjonowaniu  - najlepsza odporność kłaczka na ściskanie (np. w prasie)  - najwyższą wartość suchej masy w placku z danego urządzenia  - łatwość oddzielenia placka od taśmy np. prasy  - najniższe zawartości fosforu i zawiesin w odciekach (najlepsze własności  wiążące)  - brak toksyczności dla następnego procesu np. kompostowania osadu  - brak toksyczności polimeru w odciekach dla bakterii nitryfikujących  - łatwość roztwarzania polimeru  - skuteczność polimeru przy wahaniach s.m. i jakości dopływu osadów  uwodnionych.  Po ustaleniu polimeru i jego dawki, operator sam może zrobić tzw. aparat do  pomiaru ssania kapilarnego – CSK.  Aparat składa się z płytki z plexi przymocowanej do otwartego cylindra  pojemności około 50-100 ml. Cylinder z płytką stawiamy na bibule filtracyjnej i  wlewamy do niego skondycjonowany osad. Bibuła zaczyna wyciągać (wysysać)  wodę z osadu z szybkością proporcjonalną do łatwości odddzielania wody od osadu.  Im lepiej przygotowany jest osad, tym szybciej wysysana jest woda z osadu i tym  szybciej plama wilgoci przemierzy odległość 1 cm między nacięciami na płytce z  plexi.  Dawka optymalna polimeru ustalana jest jako ta dawka, która da nam najniższy  czas ssania kapilarnego (kapilary to maleńkie otworki lub ścieżki w bibule, które  wciągają wodę na zasadzie podobnej do podciągania cieczy przez knot. Całe  doświadczenie trwa parę minut i jest powtarzane dla następnej dawki polimeru.  Należy pamiętać, że przedawkowanie polimeru często grozi pogarszaniem procesu i  zwiększa wydatki firmy. Bez względu na długość mieszania osadu  skondycjonowanego z polimerem osad nie traci zdolności do odwadniania i tak 

(…)

… z polimerem osad nie traci zdolności do odwadniania i tak
określamy przydatność polimeru.
WIRÓWKI
Do odwadniania osadów stosuje się wirówki walcowo-stożkowe. Wielkościami
wpływającymi na efekty odwadniania osadów w wirówkach są:
- średnica bębna i liczba obrotów (wyróżnik przyspieszenia – stosunek
przyspieszenia odśrodkowego do przyspieszenia ziemskiego wynosi od 1000 do
2000)
- grubość warstwy osadu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz