Materiałoznastwo - Obróbka cieplna - Hartowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 182
Wyświetleń: 1043
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Materiałoznastwo - Obróbka cieplna - Hartowanie  - strona 1 Materiałoznastwo - Obróbka cieplna - Hartowanie  - strona 2 Materiałoznastwo - Obróbka cieplna - Hartowanie  - strona 3

Fragment notatki:

OBRÓBKA CIEPLNA Dzięki swoim wysokim własnością mechanicznym, łatwości obróbki, taniości oraz łatwej przeróbki stal i żeliwo zyskało duże znaczenie jako materiał konstrukcyjny, i do produkcji wyrobów codziennego użytku. Jednakże stopy te nie osiągnęły by tak dużego znaczenia , gdyby były używane w stanie nieobrobionym cieplnie. Ponieważ istnieją odmiany alotropowe żelaza można zmieniać własności stopów na drodze obróbki cieplnej, co rozszerza zakres ich stosowania.
Obróbka cieplna jest to zabieg lub grupa zabiegów cieplnych mających na celu zmianę struktury metali i stopów w stanie stałym. Zmiany te są związane z przemianami fazowymi. Celem jest polepszenie własności fizyko-chemicznych czy też chemicznych. Uzyskuje się to poprzez podnoszenie lub obniżenie temperatury obrabianego cieplnie przedmiotu. Dodatkowo stosuje się procesy:
cieplno-chemiczne, gdzie istotny wpływ na skład chemiczny, strukturę i własności warstwy wierzchniej wywiera ośrodek, w którym odbywa się obróbka,
cieplno-mechaniczna, w której na własności wpływają odkształcenia plastyczne
cieplno-magnetyczne.
Do najważniejszych zabiegów obróbki cieplnej należą:
nagrzewanie tj. ciągłe lub stopniowe podwyższanie temperatury przedmiotu obrabianego cieplnie,
wygrzewanie polegające na wytrzymaniu przedmiotu w docelowej lub pośredniej temperaturze,
chłodzenie, czyli ciągłe lub stopniowe obniżanie temperatury. Rozróżniamy tutaj studzenie (w piecu lub spokojnym powietrzu), oziębianie (w wodzie lub oleju) oraz wychładzanie.
Do podstawowych zabiegów obróbki cieplnej zwykłej należy:
Wyżarzanie
Jest to zabieg polegający na nagrzaniu stali do określonej temperatury, wygrzaniu w niej i następnym powolnym chłodzeniem (studzeniem). W zależności od celu jaki pragniemy osiągnąć, oraz temperatury wygrzania i sposobu studzenia wyróżniamy:
wyżarzanie ujednoradniające (homogenizujace), którego celem jest ograniczenie niejednorodności składu chemicznego głównie wlewków stalowych,
wyżarzanie zupełne mające na celu rozdrobnienie ziarna stali, usunięcie budowy Widmannstattena, usunięcie naprężeń co prowadzi do uzyskania lepszych własności plastycznych,
wyżarzanie normalizujące mające na celu uzyskanie jednorodnej struktury, rozdrobnienie ziarna i polepszenie własności mechanicznych,
wyżarzanie z przemianą izotermiczną stosowane głównie dla stali węglowych oraz stopowych mające na celu obniżenie twardości oraz polepszenie obrabialności,
wyżarzanie sferoidyzujące mające na celu koagulację (sferoidyzację) węglików i uzyskania przez to najmiększą i najbardziej plastyczna strukturę jaką można dla danej stali osiągnąć,
wyżarzanie rekrystalizujące, któremu poddaje się przedmioty poddane wcześniej przeróbce plastycznej na zimno i mające na celu usunięcie skutków zgniotu,


(…)

… ziarna np. w celu polepszenia obrabialności stali.
Hartowanie
Jest to zabieg cieplny polegający na nagrzaniu elementu do odpowiedniej temperatury (powyżej Ac1-Ac3), wygrzaniu przy tej temperaturze i następnie dostatecznie szybkim oziębieniu w celu otrzymania struktury martenzytycznej (przemiana żelaza γ na żelazo α bez zmiany koncentracji węgla w roztworze stałym) lub bainitycznej (mieszaniny ferrytu…
… własności plastycznych. Starzenie polega na nagrzaniu uprzednio przesyconego stopu do temperatury wyższej od temperatury otoczenia a niższej niż przy przesycaniu, wygrzaniu i studzeniu. Powoduje zwiększenie twardości i wytrzymałości stopu przy niewielkim obniżeniu własności plastycznych na skutek wydzielania się z roztworu stałego cząsteczek powodujących umocnienie stopu przez blokowanie ruchu dyslokacji…
… twardości i wytrzymałości oraz wzrost ciągliwości. W stalach wysokostopowych odpuszcanie powoduje wzrost twardości (tzw. wtórne utwardzanie). W zależności od temperatury odpuszczania wyróżniamy:
odpuszczanie niskie w temperaturze 150÷250oC, którego celem jest usunięcie naprężeń hartowniczych, przy zachowaniu wysokiej twardości,
odpuszczanie średnie w temperaturze 250÷500 oC, którego celem jest obniżenie…
… twardości i zwiększenie odporności na uderzenia, zachowuje wysoką wytrzymałość i sprężystość,
odpuszczanie wysokie oC, mające na celu uzyskanie najwyższej udarności, przy wystarczającej wytrzymałości na rozciąganie.
Na wynik odpuszczania ma również wpływ czas trwania operacji, przy czym zbyt krótki czas odpuszczania nie jest zbyt korzystny. Chłodzenie po odpuszczaniu powinno być powolne, jedynie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz