To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Maszty - są konstrukcjami lżejszymi i tańszymi od wież, lecz wymagają dużej powierzchni zabudowy i są droższe w użytkowaniu ze względu na konieczność stałego nadzoru prostoliniowości trzonu i naciągu odciągów. Maszty są mniej podatne na wpływy sejsmiczne. Maszt jest budowlą składającą się z trzonu, fundamentu głównego, lin odciągowych wraz z izolatorami i urządzeniami napinającymi oraz fundamentów odciągów. Liny odciągów należy łączyć z masztami za pomocą urządzeń zapobiegających zginaniu liny przy ruchu masztu. W analogiczny sposób należy również łączyć izolatory z linami. Całkowita wysokość masztu zależy od założeń projektu technologicznego. Szerokość trzonu może być zmienna lub stała, zwłaszcza jeśli odciągi podtrzymują go w kilku poziomach.
W ustrojach masztowych najczęściej stosuje się trzony kratowe o przekroju trójkątnym lub czterokątnym, zwykle kwadratowym. W przypadku trzonów peł-nościennych stosuje się przekrój rurowy, lecz są to w chwili obecnej konstrukcje dość rzadko projektowane.
W zależności od przekroju trzonu masztu jest on podtrzymywany grupami złożonymi z trzech albo czterech odciągów. Przy zastosowaniu jednej grupy odciągów i przy odciągach równoległych kąt nachylenia do poziomu przyjmuje się ok. 45°, natomiast przy zamocowaniu wszystkich lub niektórych odciągów w jednym fundamencie kotwiącym kąt nachylenia górnego odciągu przyjmuje się 50-=-60°. Trójgraniaste maszty mają przewagę nad masztami czterograniastymi ze względu na mniejszą liczbę odciągów i fundamentów. Wysokość trzonu masztu jest podyktowana względami technologicznymi, natomiast jego szerokość wynika zwykle z warunku stateczności, rzadziej z warunku wytrzymałości. Smukłość odcinków trzonu między poziomami odciągów A wynosi zwykle w masztach niższych 60-=-100, natomiast w masztach wysokich może osiągnąć nawet wartość 150. Przy zachowaniu takich smukłości szerokość trzonu jest zwykle większa od 1/35 długości odcinka. W celu podwieszenia poziomych anten krótkofalowych stosuje się czasem ustroje złożone z dwóch trzonów połączonych poziomymi ryglami. Poszczególne segmenty masztu wykonuje się jako spawane, przy czym w węzłach krat unika się stosowania blach węzłowych.
Obliczanie masztów Schematem statycznym masztu jest pionowy pręt ciągły, wsparty na podporach odpowiadających liczbie poziomów odciągów. Podpory masztu nie są sztywne, lecz sprężyście podatne. Podatność podpory zależy od przekroju, długości i kąta nachylenia odciągu, od jego modułu sprężystości, a nawet od liczby odciągów na danym poziomie, najbardziej jednak od wstępnego naprężenia odciągów. W wyniku obliczeń wstępnych ustala się schemat masztu, liczbę kondygnacji, kąty nachylenia odciągów, wymiary przekrojów itd. Przy obliczeniach tych można uważać trzon za belkę ciągłą na sztywnych podporach.
(…)
… na uwzględnieniu wpływu podatności sprężystej podpór (uwzględnienie wpływów II rzędu) na rozkład sił w trzonie masztu. Podatność ustala się po obliczeniu odciągów i wprowadza ją do równania trzech momentów. Przy tym sposobie sformułowania problemu, przemieszczenia podpór trzonu stają się niewiadomyvmi obok momentów podporowych. Konieczne jest zwiększenie liczby równań, co uzyskuje się przez ułożenie równań równowagi węzłów podporowych jako równań dodatkowych. Obliczenie należy przeprowadzać metodą iteracji, aż do uzyskania dostatecznej zgodności wyników. Przy obliczaniu masztów według teorii II rzędu nie należy stosować zasady superpozycji wyników. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)