To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
M. Buber - Problem Człowieka Część I : Droga Problemu Rozróżnienie filozofii przez Kanta :
-filozofia w pojęciu szkolnym -filozofia w pojęciu światowym -„nauka o ostatecznych celach rozumu ludzkiego”
Zakres filozofii w odnoszącym się do obywatelstwa w świecie można zdaniem Kanta sprowadzić do do czterech pytań:
Co mogę wiedzieć?
Co powinienem czynić?
Czego mogę się spodziewać?
Czym jest człowiek?
Pytanie o istotę człowieka ( 1,2,3 odnoszą się do 4) jako podstawa antropologii filozoficznej.
Martin Heidegger twierdził, że trzy pierwsze pytania Kanta dotyczą skończoności człowieka.
Każde z tych pytań zawiera w sobie pewną ograniczoność.
Od Arystotelesa do Kanta Do namysłu nad sobą najbardziej zdolny i skłonny jest człowiek, który czuje się osamotniony i w tej samotności udaje mu się odkryć w sobie człowieka ,a w swej problematyce problematykę ludzką.
Rozróżnienie w dziejach ludzkiego ducha epoki zadomowienia i bezdomności. Arystoteles - (kosmologiczna próba zyskania bezpieczeństwa) Wymiar , w którym człowiek poznaje samego siebie w sposób , w jaki poznać samego siebie może tylko człowiek pozostaje nietknięty. Dostrzega tylko człowieka w świecie , nie dostrzegając zarazem świata w człowieku. Pojmowanie świata jako zamkniętej w sobie przestrzeni, w której człowiek ma swoje stałe miejsce, w przestrzeni zbudowanej z optycznych wrażeń zmysłowych, zobiektywizowanych przedmiotowo. Człowiek jest rzeczą pośród innych rzeczy świata, nie jest gościem na obczyźnie lecz otrzymuje własne mieszkanie w kosmicznym domu.
Św. Augustyn - człowiek składa się z duszy i ciała i podzielony jest pomiędzy królestwo światła i królestwo ciemności - zatem nie może być rzeczą i mieć stałego miejsca w świecie. Augustyn oskarżał ludzi :że podziwiają szczyty gór , morskie fale i bieg gwiazd „poniechawszy” zarazem zadziwienia się nad sobą. Człowieka augustiańskiego zdumiewa w człowieku to , czego nie sposób zrozumieć jako części świata, jako rzeczy pośród innych rzeczy.
Św.Tomasz z Akwinu - (teologiczna próba zyskania bezpieczeństwa) Człowiek jest wprawdzie odrębnym gatunkiem zupełnie szczególnego rodzaju ponieważ złączone są w nim substancjalnie ludzka dusza, czyli najniższy z duchów , z ludzkim ciałem, czyli najwyższą z rzeczy cielesnych , tak iż zdaje się on „horyzontem i działem natury duchowej i cielesnej” ale nie istnieje szczególny problem i szczególna problematyka istoty ludzkiej.
Średniowieczny chrześcijański Kosmos jest znowu zamkniętym w sobie , jest domem , w którym człowiek może mieszkać. Jest jeszcze bardziej skończony niż świat arystotelesowski.(schematem tego świata jest krzyż - belka pionowa biegnie od nieba do piekła ,pozioma - to skończony czas od stworzenia do końca dni, punktem spajającym jest serce grzesznika)
(…)
… kosmiczny dom. Buduje go wyłącznie w czasie ,który jest ”najwyższą mocą wszystkiego co jest” .Nowym domem ma być czas pod postacią dziejów , których sens daje się w pełni doświadczyć i pojąć. Rozum świata ma swoją niezmienną drogę przez dzieje i poznający człowiek ją poznaje ,stadia tej drogi następują po sobie w absolutnym porządku- zgodnie z dialektyką(tezę przezwycięża antyteza , a antytezę - synteza…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)