Sektor małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce w latach dziewięćdziesiątych
Trwający od dłuższego już czasu w krajach Unii Europejskiej bezzatrudnieniowy wzrost gospodarczy, występujący także w ostatnich latach w Polsce, oraz duże bezrobocie -zwracają uwagę naukowców i polityków życia gospodarczego na konieczność zmiany dotychczasowej strategii na pro zatrudnieniową, dualną strategię wzrostu gospodarczego.
Strategia taka, polegająca z jednej strony na stymulowaniu rozwoju dziedzin będących nośnikami techniki, a z drugiej dziedzin preferujących pracochłonny typ wzrostu gospodarczego jest od lat z powodzeniem stosowana w Stanach Zjednoczonych, krajach skandynawskich i Japonii. Występująca tam dualna struktura gospodarki oznacza współistnienie popieranego przez państwo nowoczesnego sektora wielkoprzemysłowego - dużych przedsiębiorstw i sektora średnich i małych przedsiębiorstw, zatrudniającego większość pracowników. Tym sposobem realizuje się równocześnie dwa podstawowe cele; postęp techniczny, nowoczesność gospodarki i kreowanie miejsc pracy.
W związku z tym w literaturze ekonomicznej coraz częściej podnoszona jest rola sektora małych i średnich przedsiębiorstw w rozwoju gospodarczym kraju.
Definicja sektora małych i średnich przedsiębiorstw
Sektor małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) występuje zazwyczaj łącznie pod następującymi nazwami:
smali — medium — enterprices (SME), smali business, smali enterprices development (SED), Klein — und Mittelbetriebe. Mówiąc o najmniejszych przedsiębiorstwach używa się określenia smali scalę enterprices, zaś dużych — big business.
Zarówno w krajach Unii Europejskiej jak i w Polsce nie ma jednolitej definicji tego sektora. Najczęściej jest on definiowany przy pomocy klasyfikacji ilościowej przedsiębiorstw, w której kluczową rolę odgrywa wielkość przedsiębiorstwa, określana liczbą zatrudnionych i obrotem rocznym.
Powyższe kryteria uzupełniane są często dodatkowymi, jak: wielkość zaangażowanego kapitału (Włochy, Francja, Irlandia) lub istota stosunków łączących pracodawcę i zatrudnionych (W. Brytania, Niemcy).
W krajach Unii Europejskiej powszechnie przyjęta jest definicja wprowadzona w 1996 roku przez Komisję Europejską. W myśl tej definicji do małych i średnich przedsiębiorstw zalicza się te, w których zatrudnienie jest niższe niż 250 osób, obroty roczne są niższe niż 40 min ECU lub ogólny wynik bilansowy nie osiąga 27 min ECU i jednocześnie firma posiada ekonomiczną niezależność.
Jeżeli występuje konieczność rozróżnienia pomiędzy małymi i średnimi przedsiębiorstwami, za małe przedsiębiorstwo uważa się takie, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i jednocześnie jego roczny obrót nie przekracza 7 min ECU lub roczny bilans zamyka się kwotą mniejszą niż 5 min ECU.
(…)
… ośrodków realizujących zadania. TOR10.
Istotną pomocą finansową dla sektora MSP są pożyczki i kredyty.
Z zagranicznych linii kredytowych można korzystać jedynie za pośrednictwem polskich banków. Należy tutaj wymienić:
- linię kredytową ze środków Europejskiego Banku Inwestycyjnego,
- linię kredytową Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju,
- linię kredytową ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi…
…), innych funduszach (Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Pracy, Fundusz Współpracy Program Agro-linia 2000, Fundusz Górnośląski S. A.), i fundacjach jako poza bankowych źródłach finansowania MSP.
Podsumowanie
Rozwój sektora małych i średnich przedsiębiorstw jest nierozerwalnie związany z sytuacją społeczno-ekonomiczną kraju. Makroekonomiczna polityka państwa, jej cele i instrumentarium…
… na bardzo małe (do 9 zatrudnionych, w tym tzw. samo zatrudnienie tj. firmy o liczbie zatrudnionych 0), małe (10 — 49 zatrudnionych) i średnie (50 — 249 zatrudnionych)
Kraje należące do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (Organization for Economic Coopera-tion and Development, OECD) przyjęły w swych statystykach następujący podział firm według ich wielkości: firmy bardzo małe — od l — 19…
… do zewnętrznych źródeł finansowania, np. rozbudowa systemu poręczeń kredytowych, wprowadzenie do Kodeksu cywilnego umowy leasingu, podwyższonego ryzyka (venture capital), wykorzystanie możliwości regulowanego rynku giełdowego i pozagiełdowego papierów wartościowych.
W omawianym Dokumencie podkreśla się jednocześnie, że skuteczne działania wobec sektora MPS muszą być prowadzone w dwóch płaszczyznach, tzn…
… prawne i instytucjonalne służące rozwojowi rynku kapitałowego, a zwłaszcza funduszy podwyższonego ryzyka (venture capital).
Fundusze te są optymalnym źródłem kapitału dla przedsiębiorstw niewielkich, lecz o dużym potencjale rozwojowym.
Za syntetyczny wskaźnik, służący do oceny stopnia realizacji celu głównego zapisanego w analizowanym dokumencie, przyjęto udział małych i średnich przedsiębiorstw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)