Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, szukaj Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza
Lider
Jānis Dinevičs
Data założenia
1918
Adres siedziby
Rīga, Aldaru iela 8, LV-1050
Ideologia polityczna
centrolewica
Młodzieżówka
Socjaldemokratyczny Związek Młodzieży (łot. Jaunatnes Sociāldemokrātiskā Savienība, JSS)
Barwy
czerwień
http://www.lsdsp.lv/
Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza (łot. Latvijas Sociāldemokrātiskā Strādnieku Partija, LSDSP) - łotewskie ugrupowanie polityczne o charakterze socjaldemokratycznym.
Historia [edytuj]
Korzenie partii sięgają początków XX wieku, gdy w 1905 łotewscy socjaliści zaczęli się domagać autonomii dla Łotwy w ramach imperium rosyjskiego. Formalnie Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza została powołana do życia 17 czerwca 1918 w wyniku rozłamu w ruchu socjalistycznym. Opowiedziała się za niepodległością państwa od sowieckiej Rosji odrzucając dyktaturę proletariatu i dążąc do budowy socjalizmu w państwie narodowym drogą parlamentarną. W dwudziestoleciu międzywojennym LSDSP była obok Związku Ludowego jednym z dwóch głównych obozów politycznych w kraju. W zgromadzeniu konstytucyjnym z 1920 uzyskała większość 57 miejsc na 120. W późniejszych wyborach notowała już słabsze wyniki: 31 na 100 w 1922, 33 w 1925, 26 w 1928 i 21 w 1931, jednak w różnych okresach pozostawała częścią koalicji rządzącej. Jej liderem w okresie międzywojennym był Pauls Kalniņš - marszałek saeimy w latach 1925-1934. Innym znanym politykiem pozostawał Marģers Skujenieks (premier 1926-1928, 1931-1933).
LSDSP różniła się ze Związkiem Chłopskim Karlisa Ulmanisa w wielu zasadniczych sprawach. Opowiadała się za większym uprzemysłowieniem Łotwy, miała inne koncepcje odnośnie reform rolnych. W polityce zagranicznej zamiast bliskiej współpracy z Polską, Litwą i Estonią domagała się zachowania poprawnych stosunków z Niemcami i ZSRR.
Po zamachu stanu z maja 1934 działalność LSDSP została zakazana, partia odrodziła się dopiero na emigracji po 1940. Jednym z jej głównych polityków był wówczas Bruno Kalniņš, syn Paulsa.
Po 1990 roku [
Po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości doszło do wskrzeszenia zakazanej w czasach sowieckich socjaldemokracji. Dwie partie-następczynie LSDSP zjednoczyły się wraz z reformistyczną lewicą postkomunistyczną w Łotewską Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą (LSDSP) nawiązując nazwą do przedwojennych i emigracyjnych tradycji. W wyborach sejmowych z 1998 ugrupowanie zdobyło 12,87% głosów, co przełożyło się na 14 miejsc w parlamencie. Sukcesy odnotowało też w samorządach, szczególnie w Rydze, gdzie socjaldemokrata
(…)
… osobowym zgromadzeniu państwowym - Riigikogu.
Poparcie [edytuj]
Wyniki w wyborach do Zgromadzenia Państwowego[1][2]:
Wybory
Poparcie
Zmiana punktów procentowych
Mandaty (Zgromadzenie Państwowe)
Zmiana
1992
9,7%
-
12
-
1995
6%
6
6
6
1999
15,2%
9,2
17
11
2003
7%
8,2
6
11
2007
10,3%
3,3
10
4
Wyniki w wyborach do Parlamentu Europejskiego
Wybory
Poparcie
Zmiana punktów procentowych
Mandaty
Zmiana
2004
36,8…
… osłabiły znaczenie formacji na bułgarskiej scenie politycznej. Część ugrupowań socjaldemokratycznych przyłączyła się do lewicowej Bułgarskiej Partii Socjalistycznej tworząc wraz z nią Koalicję na rzecz Bułgarii, pozostałe, jak obecna BPSD Jordana Nichrizowa, szukają swego miejsca w centrum, jednak nie cieszą się poparciem społecznym.
Koalicja na rzecz Bulgarii (bułg. Коалиция за България) jest sojuszem politycznym ośmiu partii zawiązanym w styczniu 2001 roku, któremu przewodzi Bułgarska Partia Socjalistyczna. W wyborach parlamentarnych w 2001 roku koalicja zdobyła 17,1% głosów i 48 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym. Cztery lata później - 34,2% głosów i 82 miejsca w izbie wyższej bułgarskiego parlamentu, co oznaczało możliwość samodzielnego rządzenia. 16 sierpnia 2005 roku został powołany rząd popierany przez KnRB, na którego czele stanął Sergiej Staniszew.
Członkami koalicji są:
Bułgarska Partia Socjalistyczna (Balgarska Socialisticeska Partija)
Partia Bułgarskich Socjaldemokratów (Partija Balgarski Socialdemokrati)
Ruch Polityczny Socjaldemokratów (Politicesko Dviženie "Socialdemokrati")
Bułgarski Sojusz Ludowo-Narodowy imienia Aleksandra Stambolijskiego (Balgarski Zemedelski Naroden Sajuz "Aleksander…
… nazwą do przedwojennych i emigracyjnych tradycji. W wyborach sejmowych z 1998 ugrupowanie zdobyło 12,87% głosów, co przełożyło się na 14 miejsc w parlamencie. Sukcesy odnotowało też w samorządach, szczególnie w Rydze, gdzie socjaldemokrata Gundars Bojārs został w 2001 wybrany burmistrzem miasta. W wyborach krajowych z 2002 i 2006 partia nie przekroczyła progu wyborczego, od tego czasu znajduje…
… Młodzieży (łot. Jaunatnes Sociāldemokrātiskā Savienība, JSS) oraz Związkiem Kobiet (Sieviešu apvienība, SA).
Partia Socjaldemokratyczna (Estonia)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, szukaj Partia Socjaldemokratyczna
Lider
Jüri Pihl
Data założenia
15 kwietnia 1994
Adres siedziby
V floor Tallinn 10151
Ideologia polityczna
socjaldemokracja
Członkostwo międzynarodowe
PES
Młodzieżówka
-
Barwy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)