To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Lokalne sieci komputerowe - wprowadzenie. Transmisja cyfrowa 1. Specyfika sieci lokalnych.
Sieci lokalne posiadają swoją specyfikę przede wszystkim w warstwach najniższych modelu OSI. W celu uzyskania dużych szybkości transmisji oraz małej stopy błędów stosuje się specyficzne rodzaje łączy i techniki transmisji, co znajduje swoje odzwierciedlenie w warstwach: fizycznej i liniowej. Wszystkie stacje dołączone do LSK korzystają ze wspólnego medium transmisyjnego. Pojawia się więc tutaj problem bezkolizyjnego dostępu do tego medium (np. te same stacje nie mogą zacząć jednocześnie nadawania). W celu rozwiązania tego problemu zdecydowano się na rozbicie warstwy liniowej na dwie podwarstwy: niższą (odpowiedzialną za bezkonfliktowy dostęp do łączy) - podwarstwę dostępu i wyższą (realizującą pozostałe funkcje) - podwarstwę łącza logicznego .
Okazało się, że niektóre zasady dostępu do łącza wymagają dodatkowych, specjalnych usług warstwy fizycznej. Nie można więc łączyć w dowolny sposób rozwiązań odnośnie podwarstwy dostępu i warstwy fizycznej. Zalecenia i normy dotyczące LSK (obecnie są to już standardy) zebrano w dokumentach ISO o numerach 8802.X. X oznacza poszczególne warianty, tak jak to przedstawiono na rysunku.
8802.1. Część ogólna
Podwarstwa łącza logicznego (LLC)
8802.2 Usługi i protokoły podwarstwy
Podwarstwa dostępu (MAC)
8802.3
Dostęp rywalizacyjny CSMA/CD.
8802.4
Przekazywanie uprawnienia w magistrali
TOKEN BUS
8802.5
Przekazywanie uprawnienia w pierścieniu
TOKEN RING 8802.7 Wirujące tacki SLOTTED RING Warstwa fizyczna
Szybkość 4 Mb/s
lub 16 Mb/s
Różne warianty rozmiaru tacki, liczby tacek, szybkości transmisji. Podstawowa szybkość 10 Mb/s
Najistotniejszymi warstwami są, jak wspomniano, warstwy: fizyczna i liniowa. Funkcje warstwy sieciowej są praktyczni zbędne w LSK, gdyż wszystkie stacje są przyłączone do wspólnego łącza. Gdyby więc pominąć problem łączenia sieci lokalnych między sobą oraz z sieciami rozległymi to warstwę sieciową można by pominąć, natomiast funkcje warstwy transportowej należałoby tak dobrać by nie dublowały funkcji warstwy liniowej (warstwa transportowa zapewniać miała transmisję między stacjami końcowymi, a liniowe między sąsiednimi). Takie podejście stosowane było w sieciach starszych. W nowszych rozwiązaniach wprowadzono warstwę sieciową z prostymi, bezpołączeniowymi protokołami oraz połączeniową warstwę transportową. Jeśli chodzi o warstwy wyższe, to warstwę prezentacji często pomija się w ramach sieci, w których pracują stację z jednakowym systemem operacyjnym, a funkcje warstwy sesji drastycznie się ogranicza.
(…)
… sprzętu służącego do transmisji danych, określanego skrótem DCE (Data Communication Equipment) Najczęściej są one powiązanie z urządzeniami końcowymi DTE (Data Terminal Equipment). Urządzenia DCE znajdują się pomiędzy urządzeniami DTE i linią lub kanałem transmisyjnym, umożliwiają podłączenie urządzeń DTE do sieci komunikacyjnej oraz pełnią funkcję terminatora łącza i zapewniają w nim synchronizację…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)