To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wiele wielkich dzieł wywodzi się z tradycji słowa mówionego.
W Rzymie kiedyś za literaturę uznawano literaturę nagrobną.
W starożytności twórcy najpierw musieli się nasłuchać, a potem wybrać formę.
Większość utworów przygotowywano do deklamacji.
Słuchający musiał być przygotowany do odbioru utworu. Oceniał wygłaszającego (na ogół twórcę).
Alkajos i Safona - na wyspie Lezbos, liryka monodyczna i erotyki.
Wspólne cechy:
świetna znajomość systemu wersyfikacji przy urozmaiceniu
styl prosty, wykwintny, lecz nie pompatyczny
subtelne słownictwo
doskonała, klarowna forma
melodyjna fraza
nawiązanie do tradycji mitologicznej i poetyckiej
utwory związane z określonym kręgiem słuchaczy (precyzyjny odbiorcy)
Safona:
wiersze w dialekcie
proste środki stylistyczne podkreślające słowo i jego melodię
mistrzostwo w modlitwie (inwokacja, sankcja, prośba)
Alkajos:
wiele z jego pieśni podteksty polityczne
utwory o charakterze mitologicznym - pretekst udowodnionej tezy
moralista
oddziaływanie na umysły
wiersz zaangażowany politycznie hymnem do bogów
W XX w. tradycję tę kontynuował Konstantinos Karafis.
Wpływ na Kochanowskiego.
Homer:
oparcie na mitach będących domeną wyobraźni ludowej,
elementy treści z legend i pieśni
ideał poezji epickiej
świadome stosowanie heksametru
precyzyjne, konkretne stosowanie zabiegów stylistycznych
nowatorska konstrukcja (nie od początku)
zmiana osoby z pierwszej na trzecią
słyszał w głowie to jak będzie czytane na głos
styl dworski
świetna znajomość dworskiej konwencji
charakterystyczny sposób wyrażania się postaci o innych - nie ma wulgaryzmów
przerafinowanie kulturalne
język bohaterów językiem zapożyczonym - m.in.: mieszanie dialektów i używanie żywej litery (pojawiała się, gdy brakowało sylaby - gemma)
wielu się opierało na jego dziełach.
Księga VI Illiady:
kilka mów ważnych z powodu charakterystycznej budowy - zasada lustrzanego odbicia wątków i sytuacji (jeden z nowatorskich Homera)
koligacje rodzinne
pożegnanie Hektora z Andromachą
Andromacha - wstęp niewerbalny długi i werbalny krótki, wstęp, rozwinięcie, zakończenie - charakterystyczne dla mów tej księgi, 12 argumentów jak u Hektora
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)