To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Można mieć wrażenie, że po wojnie literatura polska odmieniła swoje oblicze. 1939 rok nie jest przełomem literackim, bo przełom następuje wtedy, gdy coś się kończy (data ważniejsza, zakończenie wojny - '45 rok). Jest to miękkie przejście między czasem 20-lecia międzywojennego, a wojną i czasów powojennych. Kazimierz Wyka w swoim artykule z 1945 roku pt. Tragiczność, drwina, realizm uważa, że przed wojną istniała w literaturze dwoistość między postawą tragiczną i drwiącą. Nie mieliśmy natomiast przed wojną odniesienia realistycznego (Zbigniew Uniłowski Wspólny pokój ). Przed II wojną światową dominowały dwie tendencje (tezy): tragiczność i drwina. Kazimierz Wyka tuż po wojnie pytał „gdzie realizm?” - szczególną rolę powinna przejąć proza realistyczna. Co to znaczy realizm? - możliwie prawdziwa relacja z pewnych wydarzeń. Wyka twierdził, że bardzo trudno jest mówić prawdę o wojnie (utrudniona jest możliwość otwartego mówienia o pragnieniu wolności w kraju politycznie nieustabilizowanym).
Realizm czeka na wszystkich - słowa Wyki.
Wydarzeniem przełomowym o charakterze zewnętrznym wobec tendencji literatury był wybuch wojny. Wojna przecięła tendencje w literaturze brutalnym ciosem (nic się nie skończyło, żaden nurt nie wszedł w fazę schyłku). Czy w świadomości twórców mamy przełom, czy istnieje ciągłość w twórczości już w czasach powojennych?
Młodzi w znacznym stopniu odcinali się od tego, co było w 20-leciu. Tuż po wojnie (w czasie okupacji i po '45 roku) działało naraz kilka pokoleń literackich, działają pisarze, których różnica w roku urodzenia wynosi zaledwie 5 lat (pokolenie 1905, 1910, 1915, 1920). Inaczej wojnę przeżywa osoba, która ma lat 10-15, a inaczej prawie dorosły 20-latek po maturze, z ukierunkowanym poglądem na życie. Andrzej Trzebiński (22-latek) - czołowy przedstawiciel polskiego Ruchu Oporu, polskiej literatury podziemnej. Zginął przypadkowo w łapance na ulicach Warszawy.
Andrzej Trzebiński , ps. Paweł Późny , Stanisław Łomień , Andrzej Jarociński (ur. 27 stycznia 1922 w Radgoszczy koło Łomży, rozstrzelany 12 listopada 1943 w Warszawie) - polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i publicysta. I GENERACJA (urodzeni przed 1900 rokiem) - Iwaszkiewicz, Nałkowska, II GENERACJA (pokolenie 1905):
Witold Gombrowicz (ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach pod Opatowem, zm. 25 lipca 1969 w Vence, koło Nicei) - miał „kompleks wojenny” (nie wrócił na wojnę z Argentyny do Europy), zarzucano mu brak patriotyzmu (G. tłumaczył sam siebie w Trans-Atlantyku , że nie potrafi walczyć, nie wyobraża sobie siebie w walce, nie chciał zabijać, miał wojskową kategorię D).
(…)
… się na polskiej Ukrainie). Wojna jest jednym wielkim chaosem. Pokolenie pokazuje grozę wojny w różnych formach.
III GENERACJA (pokolenie 1910):
Czesław MIŁOSZ (ur. 30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) - stara się być mentorem dla młodszego od siebie pokolenia („nie chcę być płaczką żałobną”). Napisał powieść o wojnie pt. Zdobycie władzy - była to powieść konkursowa. Jerzy ANDRZEJEWSKI…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)