To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Leopold Buczkowski „Czarny potok” (1954) Leopold Buczkowski (ur. 1905 w Nakwaszy na Podolu , zm. 1989 w Warszawie ) - wszechstronnie uzdolniony polski prozaik, malarz, artysta grafik.Studiował polonistykę na Wydziale Humanistycznym UJ oraz malarstwo na ASP w Warszawie pod kierunkiem Juliana Fałata . Uczestnik kampanii 1939 , wzięty do niewoli. W 1944 w oddziałach samoobrony w Nakwaszy . Działania Ukraińców (śmierć braci) zmusiły rodzinę Buczkowskich do opuszczenia miejsca zamieszkania. Przenieśli się do Warszawy na ulicę Mysłowicką 13 (Dolny Żoliborz ). Uczestnik powstania warszawskiego . Żołnierz AK . Po powstaniu trafił do obozu jenieckiego w Pruszkowie skąd uciekł. Po wojnie zamieszkał w Krakowie , zajmując się ilustrowaniem książek. Od 1948 do śmierci mieszkał w Konstancinie pod Warszawą . W roku 1979 otrzymał nagrodę I stopnia prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości. Za rok właściwego debiutu uważa się 1936 . Prowadził teatr amatorski, dla którego napisał sztukę Zabójstwo . Jego pierwsza powieść " Wertepy " ukazująca surowy obraz ówczesnej wsi wołyńskiej została zarekwirowana przez policję. Drugą powieść - " Czarny potok " napisał w Zakopanem w 1946 . Od 1953 zaczął malować i wystawiać swoje prace w Warszawie. " Czarny potok ", " Dorycki krużganek ", zbiór opowiadań " Młody poeta w zamku " i " Pierwsza świetność " są wstrząsającym świadectwem okupacyjnego terroru i bohaterskiej walki jego ofiar w imię obrony człowieczeństwa. Są także dokumentem wymierającej kultury. Cechy jego twórczości literackiej to: autentyzm, dosadność i plastyczność obrazu. Pisał z całkowitym pominięciem podstawowych zasad prozy. Tym samym tworzył dzieła bardzo oryginalne, będące nietypowym, wysoko cenionym przez krytyków, eksperymentem. Publikacje (m.in.): 1947 " Wertepy ", 1954 " Czarny potok ", 1957 " Dorycki krużganek ", 1959 " Młody poeta w zamku ", 1966 " Pierwsza świetnośc, 1974 " Kąpiele w Lucca ", 1978 " Kamień w pieluszkach ", 1986 " Proza żywa " „ Czarny potok” jest w prozie polskiej jednym z najbardziej doniosłych artystycznie utworów, osnutych na kanwie wydarzeń z czasów II wojny św. Akcja powieści rozgrywa się na Podolu, w okolicy miasteczka Szabasowa, między czerwcem 1941 ( wkroczenie Niemców) a 1943. W spustoszonym i zdegenerowanym świecie życiem bohaterów zdają się rządzić elementarne odruchy i pragnienia. Zagłada i śmierć zataczają coraz szersze kręgi., spadając kolejno na żydowskie getto, miasteczko, okoliczne wsie i chutory. Choć przestrzeń stanowi w utworze zamknięty krąg, w którym chaotycznie przemieszczają się bohaterowie, ( ośrodkiem tego kręgu jest miasteczko Szabasowa) w planie symbolicznym powieść przynosi obraz zagłady kosmosu, mówi o zniszczeniu wszelkich więzi, jakie stanowiły o ładzie świata.
(…)
… powieści jest tu odpowiednikiem zagłady świata. Jednak uważna lektura pozwala odtworzyć chronologie zdarzeń i odkryć przemyślaną architekturę powieści, której konstrukcja polega na przytaczaniu kolejnych, spiętrzonych relacji bohaterów (nadrzędnym opowiadaczem okazuje się Heindl). Opublikowany w 1954 roku, choć napisany wcześniej, „Czarny potok” był pierwszym utworem Buczkowskiego, który zwrócił…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)