PREPROCESOR 31 Innym zastosowaniem komentarzy jest chwilowe usuwanie fragmentów kodu. Jeśli część programu źle działa i chcemy ją chwilowo wyłączyć, albo fragment kodu jest nam już niepotrzebny, ale mamy wątpliwości, czy w przyszłości nie będziemy chcieli go użyć — umieszczamy go po prostu wewnątrz komentarza. Podczas obejmowania chwilowo niepotrzebnego kodu w komentarz trzeba uważać na jedną subtelność. Otóż komentarze /* * / w języku C nie mogą być zagnieżdżone. Trzeba na to uważać, gdy chcemy objąć komentarzem obszar w którym już istnieje komentarz (należy wtedy usunąć wewnętrzny komentarz). W nowszym standardzie C dopuszcza się, aby komentarz typu /* */ zawierał w sobie komentarz // . Po polsku czy angielsku? Jak już wcześniej było wspomniane, zmiennym i funkcjom powinno się nadawać nazwy, które odpowiadają ich znaczeniu. Zdecydowanie łatwiej jest czytać kod, gdy średnią liczb przechowuje zmienna srednia niż a a znajdowaniem maksimum w ciągu liczb zajmuje się funkcja max albo znajdz max niż nazwana f. Często nazwy funkcji to właśnie czasowniki. Powstaje pytanie, w jakim języku należy pisać nazwy. Jeśli chcemy, by nasz kod mogły czytać osoby nieznające polskiego — warto użyć języka angielskiego. Jeśli nie — można bez problemu użyć polskiego. Bardzo istotne jest jednak, by nie mieszać języków. Jeśli zdecydowaliśmy się używać polskiego, używajmy go od początku do końca; przeplatanie ze sobą dwóch języków robi złe wrażenie. Preprocesor Nie cały napisany przez ciebie kod będzie przekształcany przez kompilator bezpo- średnio na kod wykonywalny programu. W wielu przypadkach będziesz używać poleceń “skierowanych do kompilatora”, tzw. dyrektyw kompilacyjnych. Na początku procesu kompilacji, specjalny podprogram, tzw. preprocesor, wyszukuje wszystkie dyrektywy kompilacyjne, i wykonuje odpowiednie akcje — które polegają notabene na edycji ko- du źródłowego (np. wstawieniu deklaracji funkcji, zamianie jednego ciągu znaków na inny). Właściwy kompilator, zamieniający kod C na kod wykonywalny, nie napotka już dyrektyw kompilacyjnych, ponieważ zostały one przez preprocesor usunięte, po wykonaniu odpowiednich akcji. W C dyrektywy kompilacyjne zaczynają się od znaku hash (#). Przykładem naj- częściej używanej dyrektywy, jest #include, która jest użyta nawet w tak prostym programie jak “Hello, World!”. #include nakazuje preprocesorowi włączyć (ang. inc- lude) w tym miejscu zawartość podanego pliku, tzw. pliku nagłówkowego; najczęściej to będzie plik zawierający funkcje z którejś biblioteki standardowej (stdio.h — STandard
(…)
… do kompilatora”, tzw. dyrektyw kompilacyjnych. Na początku procesu
kompilacji, specjalny podprogram, tzw. preprocesor, wyszukuje wszystkie dyrektywy
kompilacyjne, i wykonuje odpowiednie akcje — które polegają notabene na edycji kodu źródłowego (np. wstawieniu deklaracji funkcji, zamianie jednego ciągu znaków na
inny). Właściwy kompilator, zamieniający kod C na kod wykonywalny, nie napotka
już dyrektyw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)