To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„Kulturowe uwarunkowania procesów
negocjacyjnych”
Konflikt jest przedmiotem zainteresowania wielu dziedzin naukowych, które
próbują dać odpowiedź na pytanie, dlaczego wybuchają konflikty, jaki jest ich zakres i intensywność, jak rozwiązywać lub regulować konflikty. Z punktu widzenia teorii socjologicznej należy stwierdzić, że konflikty powstają w związku ze zmianami stosunków i procesów społecznych o charakterze ekonomicznym, politycznym, ideologicznym, religijnym itp., często wzajemnie ze sobą powiązanych; dla społeczeństwa i jego substruktur konflikty mają z reguły pozytywne i negatywne aspekty. Rozwiązywanie konfliktów zależy nie tylko od samej sytuacji obiektywnej, ale i od definicji sytuacji konfliktowej przez uczestniczące w nich osoby.
Społeczeństwa współczesne uznają pluralizm wartości ekonomicznych, politycznych, społecznych, kulturalnych, moralnych i religijnych. Im bardziej jest złożone społeczeństwo, tym wyższe jest prawdopodobieństwo , że wartości poszczególnych grup społecznych będą różnić się od siebie , oraz tym wyższe będzie prawdopodobieństwo powstawania konfliktów.
W profesjonalnych publikacjach spotkać można wiele opisów negocjacji z przedstawicielami różnych nacji i kultury. Udowodnione jest również ,że polski negocjator znajdzie wiele interesujących informacji na swój temat. Okazuje się ,że sztuka bycia polskim negocjatorem jest niezwykle trudna : „Amerykanin uczy się dobrze myśleć o sobie od dzieciństwa. To pozwala mu każdą klęskę zamienić na sukces. Polakowi zawsze powtarzano : bądź skromny. Dlatego nie radzi sobie ani z klęską ani z sukcesem ...”
W tym miejscu należy wymienić kilka cech charakterystycznych dla Polaka, a mianowicie : nadmierna nieśmiałość wpajana od dziecka, która nie sprzyja asertywności; skromność, psychologiczny balast przeszkadzający w przystosowaniu się do nowych warunków życia; zaniżone poczucie własnej wartości, niekoniecznie adekwatne do rzeczywistych umiejętności i wiedzy.
Ciekawostka jest że jedynie Polacy aprobują i traktują z pełnym zrozumieniem negatywną postawę życiową, doprowadzając do głębokich nerwic.
Według profesora T. Chrzanowskiego cechą charakterystyczną dla Polaka jest frasobliwość. Powstaje pytanie „Czy nieustanne dążenie do f r a s o b l i w o ś c i to przejaw powszechnego lenistwa?”. Aby uzupełnić rys psychologiczny Polaka trzeba wykorzystać badania socjologiczne , które wskazują na kolejna cechę jaką jest ksenofobia. Przejawia się ona w niechętnym i stereotypowym podejściu do kilku narodowości, jak tez w poczuciu zagrożenia odczuwanym zwłaszcza wobec Żydów i Niemców. Jednak niechęć wobec Żydów to nie to samo co antysemityzm uzasadniony przekonaniami ideologicznymi.
(…)
… się jako człowieka niekompetentnego . Występuje również niski stopień utożsamiania się z firmą. „Dobre rady” dla cudzoziemców to postrzeganie kobiet , które odznaczają się dużą rolą w strukturach nieformalnych, emocjonalna obudowa racjonalnych argumentów oraz traktowanie pieniędzy , jako ważnego, lecz nie jedynego czynnika transakcji.
Trudność negocjowania może się zwiększyć, gdy zajdzie konieczność uczestniczenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)