doc.
Notatka zawiera takie informacje, jak: kształcenie ucznia zdolnego – krótki rys historyczny, pojęcie zdolności – inteligencji, uczeń zdolny – dziecko inteligentne, sposoby kształcenia uczniów zdolnych, kształcenie wielopoziomowe.
Dodatkowo notatka opatrzona jest literaturą.
Notatka pozwoli na uzupełnienie i usystematyzowanie wiedzy z opisanych zagadnień.
KSZTAŁCENIE UCZNIÓW ZDOLNYCH
1. Kształcenie ucznia zdolnego - krótki rys historyczny 2. Pojęcie zdolności - inteligencji.
3. Uczeń zdolny - dziecko inteligentne.
4. Sposoby kształcenia uczniów zdolnych.
5. Kształcenie wielopoziomowe.
6. Literatura. 1. Kształcenie ucznia zdolnego - krótki rys historyczny.
Problemem kształcenia dzieci zdolnych nie zajmowano się nigdy tak intensywnie jak w drugiej połowie naszego stulecia. Po pierwsze - ze względu na gwałtowny rozwój gospodarki, nauki i kultury wzrosło społeczne zapotrzebowanie na ludzi zdolnych i twórczych, po drugie - zmiany w zakresie polityki społecznej, upowszechniania i demokratyzacji oświaty wpłynęły na zróżnicowanie takich zabiegów pedagogicznych, które wszystkim jednostkom zdolnym mają umożliwić indywidualny rozwój.
Pojęciem zdolności zajmowali się na przestrzeni wieków najsłynniejsi myśliciele. Sokrates pasjonował się sprawą tworzenia „tajemnicą twórczości”, Platon wyznaczał każdemu inną rolę związaną z wykorzystaniem posiadanych zdolności. Mówił, że wrodzone zdolności nie są właściwością stałą - należy je rozwijać. Arystoteles wskazywał na różnice w zdolnościach wrodzonych, jak i różnice w zdolnościach związanych z przynależnością do określonej grupy społecznej. Żyjący w I wieku naszej ery Kwintylian zwracał uwagę na wpływ wychowania na kształtowanie zdolności. Również w okresie Odrodzenia, a potem Oświecenia wskazywano na oddziaływanie kształcące i wychowawcze wpływające na rozwój człowieka. Andrzej Frycz Modrzewski pisał nawet o orientacji szkolnej polegającej na doborze uczniów do szkół zgodnie z posiadanymi przez nich uzdolnieniami. W XVII w powstała koncepcja rozwijania uzdolnień poprzez odpowiednie pobudzanie uczniów do aktywności intelektualnej w trakcie nauczania (R. Descartes). Natomiast w XVIII w. odmienny punkt widzenia głosił Jan Jakub Rousseau w swojej koncepcji „wychowania naturalnego” twierdząc, że zdolności i inne cechy osobowości powinny się rozwijać bez większej ingerencji ze strony wychowawców. W IX w. J.H. Pestalozzi apelował o zindywidualizowane podejście do uczniów ułatwiające rozwój zdolności. Początek XX w. To okres „psychologii eksperymentalnej” (w. Wundt, F. Galton, A. Binet, W. Stern). Badano zależności między poziomem rozwoju zdolności a osiągnięciami w nauce, mierzono zdolności do uczenia się i inteligencję za pomocą testów. Wyłoniły się wówczas dwa kierunki badań nad osobowością - psychologia różnicowa (możliwość jednostki w porównaniu ze zdolnościami innych ludzi) i psychologia różnic indywidualnych.
Reasumując - dość powszechnie głoszono w przeszłości, że zdolności są wynikiem w znacznej mierze decydującym o osiągnięciach ludzi w różnych dziedzinach podejmowanej działalności. Wskazywano też na potrzebę wpływania na rozwój zdolności i uzdolnień, głównie poprzez wychowanie.
(…)
… i warunkują zarówno ujawnianie się i rozwój zdolności, jak i osiągnięć. Do cech tych należą:
- Silne i stosunkowo wielostronne zainteresowania,
- Silna motywacja do zajmowania się wybranymi dziedzinami działalności,
- Określenie postawy wobec szkoły, nauczycieli, treści kształcenia (np. duży krytycyzm w stosunku do treści nauczania lub metod nauczania),
właściwości temperamentu sprzyjające uczeniu się - tzw…
… edukacji, jak i dla społeczeństwa w okresie jego aktywności zawodowej.
BIBLIOGRAFIA :
„Jak wychowywać dziecko zdolne” - David Levis, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1988,
„Kształcenie uczniów zdolnych” - Tadeusz Lewowicki, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1986,
„Dylematy ucznia” - Grażyna Klimowicz, Jadwiga Kościanek-Kukucka, Waldemar Kozłowski, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1994,
x 100…
… różnic ilościowych w zakresie zdolności dotyczące głównie inteligencji, a więc zdolności ogólnej do uczenia się i rozwiązywania problemów (wykonywania zadań).
TZW. iloraz inteligencji (IQ = I.I.) jest niejako liczbowym odbiciem poziomu inteligencji i określa się go za pomocą specjalnych testów.
wiek umysłowy wiek życia
POZIOMY INTELIGENCJI
Iloraz inteligencji
Poziom inteligencji
140 i więcej
120…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)