To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
40. Księga Hioba (rozdz. 21- 30)
Rozdział 21
- Hiob zwraca się do ludzi z prośbą o wysłuchanie tego, co ma do powiedzenia. Prosi, aby wysłuchali go do ostatniego słowa, potem mogą z niego szydzić. - Hiob mówi o wielkiej niesprawiedliwości jaka panuje na świecie. Zastanawia się dlaczego grzesznicy są szczęśliwsi od dobrych i wierzących ludzi. Według Hioba źli ludzie mają liczne potomstwo, ich rodziny są bezpieczne od bożego gniewu, zawsze mają bogate plony, dzieci bawią się beztrosko. Po tak spędzonym życiu - życiu w dobrobycie - trafiają do Szeolu. Hiob stawia pytanie - Po co wierzyć w Boga? Można żyć w dostatku bez modlitwy do niego. - Na niewiernych nie spada kara. „Bóg chowa cierpienia dla synów”. Hiob uważa, że to niesprawiedliwe, bo zmarli nie znają już cierpienia swoich dzieci, a w dodatku one same nie są winne. Bóg powinien karać „winowajców”, a nie potomnych. - Nieważne czy człowiek za życia jest szczęśliwy i żyje w dostatku czy jest nieszczęśliwy, biedny i żyje w ciągłym strachu - wszystkich czeka taka sama śmierć. Obaj zostaną pochowani w tej samej ziemi i żreć ich będą te same robaki. - Grzesznicy ocaleli w dni grozy i wymierzania kary. Nikt im nie wypomina złego życia i nie wymaga zapłaty za czyny. Rozdział 22
- W tym rozdziale głos zabiera Elifaz z Temanu. - Jego zdaniem pobożność jest pożytkiem tylko dla ludzi. Bóg nie ma żadnego zysku z ludzkiej prawości. - Bóg nie karci za pobożność i wiarę, ale za wyrządzone zło. Oskarża Hioba wymieniając jego winy: kradzieże, odmawianie wody spragnionym i chleba głodnym. - Uważa, że Hiob przestraszył się bożego gniewu i szuka wymówki, zapominając o tym, że będzie sądzony za zło, które uczynił. Mówi, że Bóg wie lepiej, bo jest istotą dużo „większą” od człowieka.
- Jeżeli Hiob chce podążać za niewiernymi - niech to zrobi, ale najpierw powinien zauważyć, że Bóg daje grzesznikom dostatnie życie, ale później zsyła na nich powódź lub pożar i umierają razem z tym dobytkiem. - Radzi Hiobowi, aby się nawrócił. Wtedy jego bogactwa do niego powrócą. Sugeruję pokorę i wysłuchanie nakazów boskich, które powinien wyryć sobie w sercu. Kiedy się nawróci to największym bogactwem w jego życiu będzie Bóg i będzie go strzegł za pobożność. Rozdział 23
- Odpowiedź Hioba. - Hiob postanawia szukać Boga. Nie wie co go czeka, czy zareaguje gwałtownie czy zwróci na niego uwagę.
(…)
…. Bóg zmierzył się z mądrością podczas tworzenia świata, wtedy ją spotkał. Wtedy też powiedział do człowieka: „Bojaźń Boża - zaiste mądrością, roztropność zaś - zła unikanie.”
Rozdział 29
- Mowa Hioba. - Mówi o dawnym bogactwie - wierze w Boga. Wówczas Bóg cały czas był przy nim i go osłaniał. Z jego światłem kroczył w ciemności. - Kiedyś Hiob cieszył się uznaniem wśród społeczeństwa. - Na uznanie…
… o sobie zatroszczyć - dać dzieciom jedzenie i zapracować na życie. Ubodzy pracują w pocie czoła do wieczora, nikt nie patrzy czy akurat pada deszcz czy jest mróz, muszą pracować. - Sieroty są „wyłapywane” na ulicy i zapędzane do niewolniczej pracy. Pracują całe życie, a gdy umierają, wołają „Ratunku!”, a Bóg nie słyszy ich wołania. - Wielu grzeszników dopuszcza się swych zbrodni nocą. Uważają, że mrok jest zasłoną…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)