Książka ksylograficzna.

Typy książek w XV w.:
rękopiśmienne ;
ksylograficzne czyli blokowe;
typograficzne. Na rozwój technik produkcyjnych wpływ wywarły:
wzrost zapotrzebowania na teksty religijne , umoralniające, szkolne i rozrywkowe;
wzrost praktyk pokutniczych wśród świeckich, pielgrzymki do miejsc odpustowych.
Książka ksylograficzna:
„rękopisy z okienkami” - wolne miejsca w tekście, w których później planowano dorysować ilustrację lub jakiś element zdobniczy;
Technika drzeworytnicza - wynaleziona w Rzymie, prawdopodobnie przez Warrona; Imagines - 700 życiorysów wybitnych ludzi.
Snycerz (drzeworytnik) - wycinał obrazy w drewnianych klockach.
Główne ośrodki produkcji:
Niderlandy;
Górne Niemcy.
Chińska technika drzeworytnicza:
Idealnie gładkie drewniane tabliczki grubości 2-3 cm ;
Tekst naniesiony na cieniutki papier (odpowiadający dwóm stronom);
Przyklejenie opracowanej karty do tabliczki - powstanie konturów tekstu;
Wycinanie tekstu przez snycerza - powstanie gotowej formy; Nakładanie czernidła na wypukłe części drzeworytowe;
Przykładanie zwilżonego papieru do zaczernionego tekstu;
Końcowy etap - przełamanie arkusza i uformowanie karty składającej się z dwóch połówek arkusza pustych wewnątrz. Europejska książka ksylograficzna:
Identyczna lub bardzo podobna do chińskiej;
Druk anopistograficzny i opistograficzny;
Egzemplarz chiroksylograficzny i ksylograficzny.
Książki biblijne:
Apokalipsa św. Jana Ew.
Biblia Pauperum
Książki okolicznościowe i codziennego użytku religijnego:
Sztuka umierania;
Apostolskie wyznanie wiary;
Dziesięcioro przykazań.
Książki informacyjne i podręcznikowe:
Osobliwości miasta Rzymu;
Mniejszy Donat;
Calendaria.
Błędy:
Duid zamiast Dauid w Biblii pauperum;
Viro zamiast vino w Canticum Canticorum;
Niewłaściwa kolejność czternastu tablic w Planetenbuch. ... zobacz całą notatkę