To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
EKONOMIA
KRZYWA ENGLA
Krzywa Engla wyraża zależność wydatków od poziomu dochodów konsumenta. Za pomocą krzywych analizuje się w ekonomii zachowania i wybory konsumentów. Omawiana krzywa to wykres popytu na jedno dobro jako funkcji dochodu, przy założeniu stałości wszystkich cen i innych zmiennych. Nazwa krzywej pochodzi od niemieckiego statystyka i ekonomisty Ernesta Engla, który badając budżety rodzin sformułował prawo odnośnie elastyczności dochodowej popytu danych dóbr i popytu ogółem. Za pomocą krzywych Engla można wyróżnić dobra podrzędne, podstawowe i luksusowe. Elastyczność dochodową popytu liczy się wzorem: Edi= procentowa zmiana popytu / procentowa zmiana dochodu Zależność między zmianami dochodu w relacji do zmiany popytu na różne grupy dóbr i usług przedstawia w sposób syntetyczna następująca krzywa Engla: Dla: Edi = 0 (popyt sztywny) Edi 1 (popyt elastyczny) Edi 1.
(…)
… następująca krzywa Engla: Dla: Edi = 0 (popyt sztywny) Edi > 1 (popyt elastyczny) Edi < 1 (popyt mało elastyczny) Edi = 0 (popyt sztywny) Edi < 0 Analiza krzywej pozwala stwierdzić, że popyt jest bardzo elastyczny dla małych dochodów. Wraz ze wzrostem dochodu następuje stopniowe nasycenie zapotrzebowania na poszczególne dobra i spadek ich spożycia. Dobra podstawowe Wraz ze wzrostem dochodu wzrastają wydatki na dobra podstawowe, ale po przekroczeniu pewnej ilości tych dochodów przyrosty dochodów nie przekładają się w tym samym tempie na wzrost konsumpcji. Wydatki na dobra podstawowe (np. żywność) rosną w tempie wolniejszym od przyrostu dochodu. Współczynnik dochodowej elastyczności popytu przyjmuje wartość: 0 < Edi < 1. Dobra niższego rzędu Dobra luksusowe Wydatki na te dobra wzrastają w tempie szybszym od tempa wzrostu dochodu, co oznacza, że współczynnik dochodowej elastyczności popytu ma wartość: Edi > 1. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)