To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Koszty działalności profilaktycznej.
Skutki ekonomiczne wypadków przy pracy, odczuwalne w wyraźny sposób zarówno dla samych przedsiębiorstw jak i całego społeczeństwa, wskazują na konieczność prowadzenia działalności profilaktycznej. Działalność ta wymaga co prawda nakładów finansowych, ale przynosi określone korzyści. Udowodnili to m.in. F. Watermann i M. Brancoli (1985), którzy na podstawie wieloletnich obserwacji statystycznych w RFN i we Włoszech stwierdzili ścisły związek między nakładami na działalność profilaktyczną instytucji ubezpieczeń od wypadków a zmniejszaniem się rozmiarów i kosztów wypadków przy pracy.
Główny ciężar działalności profilaktycznej spoczywa na przedsiębiorstwach. Problemem jest jednak znalezienie optymalnego rozwiązania w odniesieniu do dwóch przeciwstawnych tendencji. Z jednej strony istnieje potrzeba zapobiegania wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, z drugiej zaś działalność w tym zakresie nie może się za bardzo rozwinąć ze względu na związane z nią koszty. Zagadnienie to zilustrowano na rys. 26-1 (D. Andreoni, 1986).
Na osi rzędnych przedstawiono koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo na bezpieczeństwo pracy, a na osi odciętych poziom bezpieczeństwa pracy. Poszczególne krzywe obrazują koszty działalności profilaktycznej (P), koszty wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych (I~ oraz.koszty ogólem (T) stanowiące sumę kosztów działalności profilaktycznej (P) oraz kosztów wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych (4~. Z przebiegu krzywych na rys. 26-1 wynika, że wzrostowi kosztów działalności profilaktycznej towarzyszy zmniejszenie kosztów wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych.
Z ekonomicznego punktu widzenia przedsiębiorstwo jest zainteresowane kosztami ogółem, a więc przebiegiem krzywej T. Dąży się, by przy optymalnej wielkości produkcji czy optymalnej liczbie zamówień krzywa ta osiągnęła minimum w punkcie M. Punktowi M odpowiada minimum łącznych kosztów, w punktach Tt i T2 lączne koszty są identyczne (Tl = TZ), ale różne są proporcje składających się na nie kosztów P i W, a także odpowiadające im stopnie bezpieczeństwa Bt i B2. Tutaj właśnie znajduje się sedno problemu bodźców stymulujących bezpieczeństwo pracy. Gdy koszty ogółem wynoszą T2 (rys. 26-1), wówczas koszty działalności profilaktycznej przewyższają koszty wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych, dzięki czemu można osiągnąć poziom bezpieczeństwa B2, wyższy od Bt osiąganego wtedy, kiedy wydatki na działalność profilaktyczną są mniejsze niż koszty wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych. Tak więc w przypadku Ti sytuacja jest korzystna dla przedsiębiorstwa, zwłaszcza w wymiarze humanitarnym i stosunków międzyludzkich, ale także ze względów finansowych.
Jednakże istnienie minimalnego poziomu sumy kosztów M wskazuje, że dalszy wzrost nakładów na działalność profilaktyczną nie może prowadzić do zmniejszenia sumy kosztów poniżej tej wielkości.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)