Kość udowa
Jest najdłuższą i najmocniejszą kością szkieletu. Jest położona skośnie w stosunku do osi pionowej; w pionowej postawie ciała górne końce obu kości udowych są bardziej oddalone od siebie, niż końce dolne. Kość udowa składa ma koniec bliższy i dalszy oraz trzon
Koniec bliższy (nasada bliższa)
Składa się z głowy, szyjki i dwóch krętarzy: większego i mniejszego. Głowa kości udowej ma kształt kuli i razem z panewką kości miedniczej buduje staw biodrowy. Na powierzchni przyśrodkowej znajduje się dołek głowy; miejsce przyczepu więzadła głowy kości udowej
Szyjka kości udowej łączy głowę z trzonem; pod kątem ok. 135 stopni. Trzon Jest lekko wypukły ku przodowi. W części górnej, w miejscu złączenia się z szyjką znajdują się 2 krętarze: krętarz większy i krętarz mniejszy Krętarz większy jest położony bocznie od szyjki kości udowej; przyczepiają się do niego mięśnie miednicy
Krętarz mniejszy leży niżej i jest skierowany przyśrodkowo; przyczepia się na nim m. biodrowo-lędźwiowy.
Jeszcze niżej na trzonie kości udowej znajduje się guzowatość pośladkowa; miejsce przyczepu m. pośladkowego wielkiego
Koniec dalszy (nasada dalsza)
Służy do połączenia z kością piszczelową i rzepką w stawie kolanowym. Zbudowany jest z dwóch wypukłych kłykci: przyśrodkowego i bocznego, na których znajdują się powierzchnie stawowe przeznaczone do połączenia stawowego z kłykciami kości piszczelowej
Od tyłu kłykcie rozdziela dół międzykłykciowy, od przodu oba kłykcie zlewają się ze sobą, tworząc powierzchnię stawową dla rzepki. Powierzchnie boczne kłykci tworzą nadkłykcie; powyżej kłykcia przyśrodkowego znajduje się nadkłykieć przyśrodkowy, powyżej kłykcia bocznego - nadkłykieć boczny
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)