To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KONSTYTUCJA KWIETNIOWA 1935 ROKU:
W 1934 roku powstało ciężkie więzienie polityczne w Berezie Kartuskiej.
Trwały prace nad stworzeniem nowej konstytucji. Miała ona wyolbrzymiać rolę prezydenta i rządu, a pomniejszać sejmu, władzy ustawodawczej.
Procedura uchwalania nowej konstytucji: wniosek składa co najmniej ¼ ogólnej liczby posłów. Przewodniczącym komisji konstytucyjnej był Stanisław Car. On wraz z grupą posłów z BBWR-u 26 stycznia 1934 roku mieli się zająć na posiedzeniu sejmu tezami do dyskusji na temat konstytucji. Opozycja nie chciała tego słuchać i wyszła z sali obrad. Wtedy Car przedstawił 63 tezy i gdy na sali zostali tylko posłowie BBWR-u zaproponował podjęcie uchwał mówiących o tym, żeby od razu omawiać projekt konstytucji. Konstytucję uchwalono po drugim czytaniu, nim opozycja zdążyła wrócić na salę obrad. Teraz projekt konstytucji poszedł do senatu, gdzie BBWR miał ¾ mandatów. Tu uchwalono drobne poprawki i prezydent podpisał ją 23 kwietnia 1935 roku.
Treść konstytucji: wolności obywatela mogą być ograniczone ze względu na dobro państwa; obywatel ma obowiązek współpracować z państwem; konstytucja znosiła zwierzchnictwo narodu; znosiła zasadę Monteskiusza (trójpodział władz); prezydentowi podlega władz ustawodawcza, wykonawcza, sądownicza i wojsko; prezydent powołuje premiera, a na jego wniosek ministrów; prezydent stanowi o wojnie i pokoju; prezydent może zawierać umowy międzynarodowe; prezydent mianuje prezesa NIK, prezesa sądu najwyższego, 1/3 ogólnej liczby senatorów; prezydent powołuje Wodza Naczelnego, Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, mianuje członków trybunału stanu; jest możliwe zgłoszenie votum nieufności dla rządu, które musi być uznane przez senat i przez prezydenta; senat może wnosić poprawki do ustaw; marszałek senatu zastępuje prezydenta, gdy ten nie może wykonywać swoich obowiązków; prezydent wybiera elektorów (80 osób) z centralnych organów państwowych; prezydenta wybiera się spośród 2 kandydatów - jeden zgłaszany jest przez ustępującego prezydenta, drugi zaś przez elektorów; kadencja prezydenta trwa 7 lat; czynne prawo wyborcze do sejmu (24 lata), do senatu (30 lat); bierne prawo wyborcze do sejmu (30 lat), do senatu (40 lat); liczba posłów zmniejszyła się z 444 do 208, a senatorów z 111 do 96.
28 lipca 1935 roku uchwalona została ordynacja wyborcza (niedemokratyczna). Kraj podzielony został na okręgi. Były zgromadzenia przedwyborcze, gdzie dokonywano redukcji kandydatów. Wybory do senatu były 2-u stopniowe.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)