KONSTRUKCJE STATYSTYCZNIE WYZNACZALNE PRZY ZGINANIU Belki statycznie wyznaczalne są to belki, dla których liczba niewiadomych podporowych jest równa liczbie równań równowagi. Metodyka rozwiązywania belek statycznie wyznaczalnych: 1. Wyznaczenie wartości reakcji podpór pisząc trzy równania równowagi 2. Wyznaczenie momentów gnących w miejscach przyłożenia sił skupionych 3. Obliczenie sił tnących w poszczególnych przedziałach belki 4. Przyjęcie podziałki dla momentów gnących i sił tnących 5. Sporządzenie wykresów momentów gnących i sił tnących z zachowaniem znaków. Przykłady belek statycznie wyznaczalnych: Przy wyznaczaniu momentów gnących należy wiedzieć, że na jej końcach moment gnący jest zawsze równy zeru, chyba że jest tam przyłożona parz sił zewnętrznych o określonej wartości momentu. Wykres sił tnących dla belki obciążonej siłami skupionymi będzie się składać z odcinków równoległych do osi belki. Przy obliczaniu momentu obciążenie równomierne ciągłe skupiamy w jego środku ciężkości. Przy obciążeniu ciągłym wykresem momentów gnących jest część paraboli. Natomiast wykresem sił tnących jest linia prosta nachylona pod pewnym kątem do osi belki. KONSTRUKCJE STATYSTYCZNIE NIE WYZNACZALNE PRZY ZGINANIU Belki, w których liczba niewiadomych jest większa od liczby równań równowagi nazywamy statycznie niewyznaczalnymi . Przykłady takich belek to: belki wieloprzęsłowe (o trzech lub więcej podporach), belki dwustronnie utwierdzone, belki jednym końcem utwierdzone, a na drugim podparte etc. W tych belkach określenie reakcji bądź sił wewnętrznych tylko na podstawie równań równowagi nie jest możliwe. Do ich wyznaczenia należy uwzględnić odkształcenie tych konstrukcji. Niektóre metody rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych: 1. Metoda sił 2. Metoda przemieszczeń 3. Metoda superpozycji 4. Metoda trzech momentów 5. Metoda Menabrei Document Outline KONSTRUKCJE STATYSTYCZNIE WYZNACZALNE PRZY ZGINANIU KONSTRUKCJE STATYSTYCZNIE NIE WYZNACZALNE PRZY ZGINANIU
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)