Marta Szańca
TECHNIKI WSPOMAGAJĄCE EFEKTYWNE ZARZĄDZANIE KONFLIKTAMI I ICH ROZWIĄZYWANIE Analiza konfliktu pod kątem jego przyczyn, przedmiotu, zaangażowania stron, a następnie opracowanie konstruktywnego sposobu rozwiązania często jest trudne i czasochłonne. Na szczęście część z konfliktów można rozwiązać o wiele szybciej i prościej, opierając się o wypracowane wcześniej gotowe techniki. Nie są one uniwersalnym rozwiązaniem na każdą kłótnię, niemniej jednak są godne polecenia, choćby ze względu na oszczędność czasu i dążenie do skuteczności w działaniu.
1. Partycypacja w podejmowaniu decyzji
Zanim jeszcze dojdzie do konfliktu można starać się przeciwdziałać mu. Partycypacja w podejmowaniu decyzji jest właśnie jedną z technik zapobiegania konfliktom. Przed planowaną zmianą, np. restrukturyzacją przedsiębiorstwa przeprowadza się szereg rozmów z pracownikami, zasięga opinii ważnych w firmie organów i przeprowadza ankiety. Pracownicy dobrze znają sytuację firmy i ich oceny prawdopodobnie będą zbieżne z tym co proponują autorzy zmian, jednak sam fakt postawienia pytań i wysłuchania ich zdania daje im potrzebne przekonanie o tym, że są współautorami restrukturyzacji.
2. Technika przeciwnych reakcji
Technika stosowana głównie w sytuacjach, gdy trzeba opanować agresję. Nie tyle skierowana na rozwiązanie konfliktu, co na stworzenie lepszej atmosfery dla dalszych rozmów. Opiera się na zasadzie, że żadne z organizmów żywych nie są w stanie wykonać dwóch przeciwnych reakcji równocześnie. Oznacza to, że jeśli skonfliktowani oponenci przeżywający gniew i agresję zostaną poddani oddziaływaniu bodźców wywołujących reakcje przeciwne to zmniejszy się nasilenie tych pierwszych. Wynika stąd bardzo praktyczna rada zarówno dla osób uczestniczących w sporze, jak i tych chcących pomóc w jego rozwikłaniu. Spróbuj wywołać u osoby rozgniewanej zupełnie przeciwna reakcję- nie musi mieć ona ścisłego związku z konfliktem; czasami dobry dowcip opowiedziany w momencie wzburzenia zwaśnionych stron może rozładować sytuację i skłonić ich do bardziej konstruktywnego przyjrzenia się kłótni. 3. Integratywne rozwiązywanie sporów
Jest to metoda nastawiona na współpracę, jej założeniem jest przekonanie, że istnieją rozwiązania dobre dla obu stron. Zakłada ona przeprowadzenie 6. kroków: 1.Przegląd i uzupełnienie wzajemnych stosunków- stworzenie środowiska, w którym mogłaby zaistnieć wspólna praca nad problemem i zgoda obu stron na otwartą rozmowę
2.Przegląd i uzgodnienie punktów widzenia- strony muszą ustalić stanowisko co do tego, że istnieje rozwiązanie korzystne dla wszystkich
3.Przegląd i uzgodnienie postaw- przedstawienie i przedyskutowanie swoich odczuć i postaw, na tym etapie mogą być zredukowane uczucia wrogości
(…)
… do konfliktu z pewnością nie jest łatwy dla obu stron, jednak już sam fakt pokonania pewnych oporów przed przystąpieniem do gry powoduje później łatwiejsze radzenie sobie z konfliktem.
13. Burza mózgów
Autor techniki „burzy mózgów” zauważył, że dla efektywności i skuteczności w podejmowaniu decyzji, istotne jest oddzielenie procesu wymyślania nowych możliwości od procesu oceny i wyboru między nimi. Przed spotkaniem warto jest zdefiniować cel- pomyśleć o tym, z czym chcielibyśmy ze spotkania wyjść. W trakcie trwania „burzy mózgów” uczestnicy powinni siedzieć twarzami do siebie, ponieważ to stymuluje współpracę; najważniejsze jest powstrzymywanie się od jakichkolwiek komentarzy, nie powinna być również widoczna hierarchia między uczestnikami. Po spotkaniu przychodzi czas na ocenę i krytykę, gdzie wybiera się rozwiązania najbardziej godne uwagi, i ewentualnie je dopracowuje.
14. Kruszenie obiektu.
Technika rozwiązywania sporów o zasadzie działania odwrotnej do „burzy mózgów”. Polega ona na swobodnym ocenianiu, czy nawet krytykowaniu zaproponowanych rozwiązań w celu wykrycia możliwych do wykonania ulepszeń. 1) nie wolno krytykować zgłaszanych wad; 2)im więcej wad, tym lepiej, bo polepsza to końcową jakość…
… w kolejności, w jakiej chcielibyśmy aby zostały spełnione- ta lista to nasze rzeczywiste motywy zachowania się, strukturalizowana hierarchia naszych potrzeb i wartości. Przeprowadzenie tej metody z druga stroną może nam uświadomić, że jedną ze stron pragnie skórki od pomarańczy, a druga samego owocu.
8. Wywiad z osobistością
Bierze pod uwagę, że nasze spostrzeganie osoby z którą jesteśmy w konflikcie bywa…
…, rozwiązania, co dodatkowo uruchamia negatywne emocje. Stając się dla nich zagrożeniem, groźba taka jednocześnie skutecznie ich integruje i zmusza do współpracy.
5. Arbitraż
To twarda strategia odwoływania się do wspólnego zwierzchnika, autorytetu w danej dziedzinie i pozostawienie jemu podjęcia decyzji. Przykład arbitrażu- król Salomon. Takie działanie pozornie jest efektywne, pozwalając sądzić, że oszczędza…
…, powinien zostać wykorzystany osąd niezależnego autorytetu.
6. Inkwizycja
Rola inkwizytora charakteryzuje się tym, że posiada on wysoki poziom kontroli zarówno nad procesem, jak i wynikiem sporu. Sam decyduje o sposobie, w jaki strony będą spór rozwiązywały, kontroluje informacje, jakie docierają do zainteresowanych stron, decyduje o rozwiązaniach i niemalże wymusza ich przyjęcie przez obie strony. PSEUDOROZWIĄZANIA KONFLIKTÓW
Często w sytuacjach konfliktowych reagujemy mechanicznie, działamy bez głębszego zastanowienia się. Nierzadko bywa, że nadmiar adrenaliny wywołany sporem, powoduje nieuzasadniony atak. Stosowane przez nas w takich sytuacjach „rozwiązania” prowadzą często tylko do chwilowego załagodzenia konfliktu, dlatego nazywane są pseudorozwiązaniami.
1. Ignorowanie- pomijanie milczeniem problemu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)