Koncepcja ogródków dziecięcych Froebla miała wielkie znaczenie dla rozwoju wychowania przedszkolnego w Europie miedzy innymi we Włoszech Francji Anglii Holandii Belgii Szwajcarii i Polsce ale również poza Europą w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
Po śmierci pedagoga szeroko dyskutowano wysuwając argumenty za i przeciw poglądom pedagogicznym Froebla. Zaczęto zakazywać otwierania ogródków dziecięcych. Jednak dzięki jego przyjaciółce Berty von Marenholtz Bulow poglądy pedagogiczne Froebla zaczęły rozpowszechniać się w wielu krajach Europy. Zaczęto zakładać ogródki dziecięce oraz Towarzystwa Froeblowskie. Jego uczennica Henrietta Schrader Braymann założyła w Berlinie Dom Pestalozziego i Frobela łączący metody wychowawcze obydwu pedagogów. W drugiej połowie XIX w. Koncepcja ogródków dziecięcych nieco się zmieniła odchodząc od pojęcia sfery w edukacji, dostosowując ogródki do potrzeb wieku industrializacji. W latach 80tych XIX wieku koncepcja zabawy i wychowania całkowicie odeszła od podstawowych zasad ogródków dziecięcych. W XX wieku ogródki nadal łączyły się z nazwiskiem Frobela ale poglądy pedagoga nie odgrywały już tak wielkiej roli. W Polsce początki wychowania przedszkolnego również związane są z koncepcją Froebla, mianowicie Towarzystwo Dobroczynności wysłało Teofila Nowosielskiego do Niemiec i Austrii aby zapoznał się z tamtejszą organizacją instytucji opiekuńczych dla małych dzieci. W Dreźnie Teofil poznaje Froebla. Znajomość ta wywiera na nim ogromny wpływ i Nowosielski po powrocie do Polski zakłada kilka tzw. Ochronek dla dzieci w wieku od 3 do 7 lat. W czasie zaborów zabroniono zakładania i prowadzenia ogródków w systemie Froebla jednak po upływie 12 lat władze pruskie zaczęły je popierać. Późniejsze metody i systemy wychowania przedszkolnego w dużej mierze opierały się na zasadach Froebla.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)