To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Komisja Kodyfikacyjna II RP Ustawą z 3 czerwca 1919 r. powołano Komisję Kodyfikacyjną, której celem było przygotowanie projektów jednolitego ustawodawstwa dla wszystkich ziem państwa polskiego. Członkowie Komisji byli powoływani przez głowę państwa i byli nieodwoływalni. Byli to prawnicy ze wszystkich 3 zaborów i z różnych zawodów prawniczych. Członkowie Komisji pracowali nieodpłatnie.
Pierwszy skład liczył 44 osoby. Pierwszym prezydentem Komisji był Ksawery Fierich - profesor UJ. Komisja sama uchwalała regulamin, w konsekwencji sama decydowała o strukturze i o trybie prac. Podzieliła się na sekcje karne, cywilne, ustroju sądów. Ustawa o Komisji Kodyfikacyjnej miała zaledwie 6 art. Mówiła, że ma się ona zajmować prawem cywilnym i karnym.
Po przygotowaniu projektu Komisja przynosiła projekt ministrowi sprawiedliwości i na tym się kończyła jej rola. Komisja nie miała żadnych uprawnień ustawodawczych. Nie miała wpływu na to, co się stanie z jej projektami. Po zaprezentowaniu projektu to minister decydował o losie ustawy (nadawał lub nie nadawał jej bieg ustawodawczy). Do 1926 r . projekty komisji trafiały od ministra do sejmu i były uchwalane w postaci ustawy. Projektów tych było jednak niewiele. Do najważniejszych z nich należały:
Prawo międzynarodowe prywatne
Prawo międzydzielnicowe prywatne
Projekty te regulowały sposoby rozstrzygania rozbieżności występujących między prawami dzielnicowymi.
Od początku lat 20-stych podjęte zostały prace nad przygotowaniem wszystkich części przyszłego kodeksu cywilnego . W prawie cywilnym postanowiono nie tworzyć jednego kodeksu, tylko osobno skodyfikować poszczególne działy .
W pierwszej kolejności podjęto prace nad ujednoliceniem prawa rodzinnego, w tym małżeńskiego osobowego , regulowanego ówcześnie przez 5 systemów prawnych, według całkowicie odmiennych zasad. Prawo rodzinne uznawane było za jedno z najpilniejszych do skodyfikowania, bowiem obejmowało wszystkich obywateli. Na prawo rodzinne składało się:
Prawo małżeńskie
Osobowe
Majątkowe
Stosunki między rodzicami a dziećmi
Przysposobienie, kuratela.
Projekt ten ukończony w 1929 r. opierał się na świeckim charakterze małżeństwa, fakultatywnej (cywilnej lub kościelnej) formie zawierania małżeństwa, jurysdykcji sądów powszechnych w sprawach małżeńskich i równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Projekt ten wywołał falę protestów ze strony duchowieństwa katolickiego oraz konserwatystów, tak więc rząd postanowił nie nadawać mu biegu.
Fiasko projektu prawa małżeńskiego zahamowało postęp praz nad niektórymi dalszymi częściami kodeksu, w szczególności nad prawem majątkowym małżeńskim. Również z dziedziny prawa rodzinnego ukazały się tylko projekty o stosunkach pomiędzy rodzicami a dziećmi oraz o urzędzie opiekuńczym.
(…)
… mu biegu.
Fiasko projektu prawa małżeńskiego zahamowało postęp praz nad niektórymi dalszymi częściami kodeksu, w szczególności nad prawem majątkowym małżeńskim. Również z dziedziny prawa rodzinnego ukazały się tylko projekty o stosunkach pomiędzy rodzicami a dziećmi oraz o urzędzie opiekuńczym.
Jedynym działem prawa cywilnego, którego kodyfikację zrealizowano w II RP, były zobowiązania. Kodeks zobowiązań…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)