Kokaina, metylobenzoiloekgonina ( cocainum ) występuje w krasnodrzewie peruwiańskim Erythroxylum coca Lam. ( Erythroxylaceae ), czyli Bolivian coca, Huanuco coca, Coca ; inaczej kokainowiec (kokainowy krzew). Kokaina ma postać białych lub bezbarwnych kryształków, higroskopijnych, o gorzkim smaku, temp. topnienia 195 o C. Po spożyciu znieczula język. Rozpuszczają się w wodzie (0,5 cz.), w spirytusie (3 cz.), słabo w chloroformie i glicerynie. Roztwory kokainy są nietrwałe. Surowcem farmaceutycznym jest Folium Coca . Liście kokainowa zawierają 1,5% alkaloidów: kokaina C 17 H 21 NO 4 , cynamylkokaina C 19 H 23 NO 4 , benzoiloekgonina C 16 H 19 NO W medycynie stosowana w formie chlorowodorku kokainy - Cocainum hydrochloricum . Kokaina zastosowana miejscowo działa znieczulająco i obkurczająco na naczynia krwionośne, osuszająco i przeciwobrzękowo na błony śluzowe wskutek zahamowania czynności sekrecyjnych gruczołów śluzowych. Stosowana do znieczulania błon śluzowych, spojówki i rogówki. Znosi czucie dotyku, bólu, węchu, smaku oraz zapachu. Wywołuje przy tym skurcz naczyń krwionośnych. Dlatego jako nieliczny ze środków miejscowo znieczulających, może być podawana bez dodatku środków naczyniokurczących (większość leków z tej grupy powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, co przyspiesza ich wymywanie przez krew z miejsca podania). Praktycznie nie wchłania się przez skórę. Po podaniu doustnym zostaje rozłożona w przewodzie pokarmowym.
Małe dawki kokainy przyjęte do wewnątrz pobudzają psychicznie i ruchowo, wywołują częstoskurcz serca i podnoszą ciśnienie krwi. Kokaina wywołuje wielomówność, ruchliwość, bystrość, ataki śmiechu lub płaczu, euforię. Kokaina znosi uczucie zmęczenia, pobudza fantazję, kojarzenie i błyskotliwość. Zwiększa wydolność psychofizyczną. Hamuje perystaltykę przewodu pokarmowego. Duże dawki kokainy porażają OUN i wywołują drgawki. Efekty działania kokainy są krótkotrwałe i przechodzą następnie w fazę hamowania (senność, zmęczenie, poczucie mniejszej wartości, załamanie psychiczne, depresja, zaburzenia myślenia). Przedawkowanie powoduje porażenie ośrodka oddechowego i zgon. Roztwory kokainy podane do oczu wywołują znieczulenie rogówki, twardówki i spojówki, hamują akomodację oka i zmieniają ciśnienie śródgałkowe. Kokaina pobudza i drażni zakończenia nerwów współczulnych (zależnych od adrenaliny). Przewlekłe stosowanie kokainy powoduje uzależnienie i chroniczne zatrucie organizmu (kokainizm). W tego typu uzależnienia (głód psychiczny kokainisty, nie jest to głód tkankowy!, jak w przypadku typowych narkotyków) popadają ludzie słabi psychicznie, pozbawieni wiary we własne siły. Kokainizm prowadzi do szybkiego wyniszczenia organizmu (szybszego niż morfinizm): zmiany zwyrodnieniowe organów wewnętrznych, deformacje neuronów, uszkodzenie ośrodków korowych i podkorowych mózgu, zaburzenia psychiczne, halucynacje, urojenia, ataki szału, skłonność do przestępstw, myśli samobójcze. Osoba uzależniona psychicznie od kokainy pożąda tej substancji, bowiem daje ona uczucie pełnej jego wartościowości i pełnej (upragnionej) wydajności psychicznej i fizycznej. Kokainiści podają dawkę kokainy najczęściej w formie tabaczki do nosa, skąd przez błony śluzowe szybko przenika do limfy i krwi i wywołuje działanie ogólne.
(…)
… na naczynia krwionośne, przez kolejne dwa dni wprowadzali dwie różne jego dawki bezpośrednio do tętnicy w przedramieniu. Po czym dokonywali pomiarów ciśnienia krwi, tempa jej przepływu oraz żylne stężenie noradrenaliny. "Gdy kokaina była wprowadzana bezpośrednio do tętnicy w przedramieniu, powodowała obkurczenie naczyń krwionośnych, podobnie jak wykazano to wcześniej w badaniach na zwierzętach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)