Kodeks Pracy w systemie źródeł PP

Kodeks Pracy w systemie źródeł PP
Geneza Kodeksu Pracy
-jest to główne źródło PP, lecz nie leży najwyżej w hierarchii
-jest to kodeks indywidualnego PP, ale zawiera podstawowe zasady zbiorowego PP i regulacje układów zbiorowych pracy
-obejmuje on wszystkie stosunki pracy bez względu na ich podstawę, gałąź zatrudnienia, rodzaj pracy
-jest to ustawa zwykła z 26.VI. 1974, która weszła w życie 1.I.1975
-zaakceptowano 7 wersję Kodeksu Pracy
-w 1969 roku powołano Komisję, która była oparta na 3 zasadach:
a) powszechności regulacji prawnej
-KP jest prawem wszystkich pracujących bez względu na podstawę zatrudnienia
-i pracę w sektorze prywatnym lub państwowym
b) zupełności
-akt miał regulować wszystkie stosunki prawne związane z daną gałęzią prawną
-zasada nie została jednak spełniona, gdyż KP nie uregulował np. stosunku procesowego
c) jednolitości
-KP ma znosić różnice między pracownikami fizycznymi, a umysłowymi
-2.II.1996 - nowela lutowa, która weszła w życie 1.VI.1996 dostosowała KP do gospodarki wolnorynkowej
-przepisy o czasie pracy i urlopach wypoczynkowych weszły w życie w 1997 roku
-2001 - nowela o 40 godzinnym tygodniu pracy
-14.XI.2003 - nowelizacja unijna
Obejmuje on stosunki pracy powstałe na podstawie:
a) umowy o pracę
b) spółdzielczej umowy o pracę
c) powołania
d) wyboru
e) mianowania (nominacji)
Nie reguluje:
*zwolnień grupowych
*promocji zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu
*zatrudnienia pracowników tymczasowych
*ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
*nadzoru nad warunkami pracy
*świadczeń socjalnych
*postępowania sądowego w sprawach ze stosunku pracy
-w sprawach nieuregulowanych do stosunku pracy należy stosować przepisy KC o ile nie są one sprzeczne z zasadami PP (art. 300 KP)
-KP odwołuje się również do zasad współżycia społecznego oraz społeczno - gospodarczego przeznaczenia prawa
... zobacz całą notatkę