Kodeks Kar Głównych i Poprawczych

65.Kodeks Kar Głównych i Poprawczych- jego charakterystyka. Pochodzi on z 1818r. I obowiązywał prawie 30 lat. Wprowadził go Mikołaj I- chodziło w nim o zbliżenie prawa karnego w Królestwie do ustawodawstwa cesarstwa. Był on powtórzeniem kodeksu cesarstwa. Różna jednak była jego forma i treść. Liczył on 1221 art. Dziełem komisji przewodniczył Romuald Hube. Kara miała być sprawiedliwym odwetem społecznym za przestępstwo. Obok prewencji ogólnej(czyli wpływ kary na utrzymanie bezpieczeństwa ogólnego), kara miała mieć cel indywidualny- prewencja szczególna.
Kodeks był kazuistyczny- przewidywał 11 kar, każda dzieliła się jeszcze na 2 stopnie.
*posługiwał się karami cielesnymi
*zróżnicowane przepisy dla sprawców przestępstw zależnie od ich wyznania
*zakazywał kar cielesnych dla:
-urzędników
-szlachty
-duchowych chrześcijańskich
-właścicieli nieruchomości
-fabrykantów
-kupców
*surowe kary za zabójstwo- zwierzchnika, pana, gospodarza lub majstra
*surowe kary dla służby za okradanie panów
*kary o charakterze religijnym ( pokuta kościelna, pozbawienie pogrzebu samobójcy)
*alimentacja niezamożnej matki i nieletniego dziecka
W 1845 wydano go z mocą obowiązującą od 1.05.1846. Od 1847 zmieniono go i skrócono.
... zobacz całą notatkę