To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Omów klasyfikację partii politycznych (od partii kadrowej do kartelowej). Modele organizacyjne partii: - partie kadrowe - partie masowe - partie wyborcze - partie kartelowe
PARTIE KADROWE Niski poziom instytucjonalizacji wg. Kryteriów A. Panebianco, gdy chodzi o organizację: nierozbudowana struktura organizacyjna, brak jednolitych struktur organizacyjnych, słabe i zdecentralizowane kierownictwo partyjne, nieformalne zasady wybory przywództwa, brak silnego przywództwa parlamentarnego i niewielki stopień korelacji działań frakcji parlamentarnej z kierownictwem partyjnym, duża swoboda działań parlamentarzystów, baza członkowska niesformalizowana i nieliczna, duże znaczenie nieformalnych powiązań
Źródła finansowania: - duże znaczenie środków finansowych indywidualnych członków partii - akcyjność pozyskiwania środków finansowych - uzależnienie od dużych donatorów - brak, lub niewielkie znaczenie składek członkowskich
Program: - możliwe oparcie na założeniach ideologicznych lub doktrynalnych - odwoływanie się do stosunkowo wąskiej grupy wyborców, prymat osobistego uczestnictwa - zróżnicowany wpływ programowy sponsora
PARTIE MASOWE Organizacja wysoko zinstytucjonalizowana jeśli chodzi o ogranizację: - silnie sformalizowana struktura organizacyjna - duże znaczenie podstawowych jednostek organizacyjnych (filia terenowa) - scentralizowane kierownictwo partyjne - rozbudowane członkostwo - frakcja parlamentarna podporządkowana centralnemu kierownictwu partii - duże znaczenie demokracji wewnątrzpartyjnej i ciał kolegialnych
Źródła finansowania: - duże znaczenie składek - opodatkowanie parlamentarzystów - zróżnicowany stosunek do dużych sponsorów
Program: - najczęściej partie ideologiczne, przestrzegające dyscypliny programowej przez członków partii - odwoływanie się do dużej grup wyborców (np. klas lub warstw społecznych) - rozbudowana funkcja integracji społecznej
PARTIE WYBORCZE Cechy partii wyborczej: - mniej istotna jest funkcja integracji i wynikająca z niej strategia izolacji i penetracji własnego środowiska, co wpływa na zmianę postrzegania roli członków partii - kluczową staje się kategoria wyborcy - odchodzenie od partii ideologicznych do partii pragmatycznych, pojawia się uniwersalna oferta wyborcza - priorytetem staje się wyborca i sukces wyborczy - stąd nacisk na profesjonalizację oddziaływania, głównie wyborczego (kampanii wyborczej) i rozwój narzędzi marketingowych, co osłabia biurokrację partyjną - strategia wyborcza zakłada pozyskiwanie głosów z różnych środowisk, brak ścisłego zakotwiczenia w określonej grupie społecznej - pojęcie strategii produkcji głosów - osłabienie zinstytucjonalizowanych relacji z grupami społecznymi; to co kiedys budowało pozycję partii dzisiaj traktowane jest jako obciążenie
(…)
… przenosi się na stosunki w systemie partyjnym - kooperacja partii ma istotny wpływ na system partyjny - partie kartelu utrwalają swoje pozycje i utrudniają wejście do tego „klubu” partii mniejszych lub nowych - zatarciu ulega podział partii na rządzące opozycyjne, gdyż wszystkie partie kartelu w podobnym stopniu uczestniczą w podejmowaniu decyzji politycznych - ta sytuacja ogranicza rywalizację w ramach systemu partyjnego; rywalizacja odnosi się do tych obszarów, które są akceptowane - samoograniczenie rywalizacji i strategia powstrzymywania się - zasadniczym źródłem pozycji partii jest czerpanie ze źródeł materialnych, organizacyjnych i finansowych państwa - obok podziału wpływów w organach państwa dla partii kartelu ważny staje się podział wpływów w mediach, gdyż są one ważnym instrumentem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)