To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Klasyfikacja instytucji bezpieczeństwa regionalnego:
a) klasyczne sojusze regionalne:
NATO
Unia Zachodnioeuropejska
WNP
ANSUS (Australia, Nowa Zelandia, USA)
Organizacja regionalne o charakterze politycznym, ale obejmujące też współpracę wojskową:
OBWE
Grupa Wyszehradzka
ASEAN
c) Organizacje regionalne, które pośrednio nawiązują do Postanowień 8. Rozdziału Katy ONZ:
Liga Państw Arabskich
Organizacja Państw Afrykańskich
d) Regionalne porozumienia rozbrojeniowe i kontroli zbrojnej:
Układ w sprawie strefy wolnej od broni jądrowej na Płd. Pacyfiku
Układ w sprawie konwencjonalnych sił zbrojnych w Europie dotyczący ograniczenia zbrojeń konwencjo lanych od Atlantyku po Ural (1992r.)
Układ w sprawie Antarktyki (1959r.)- obszar wykorzystywany wyłącznie w celach pokojowych
Czynniki, dla których bezpieczeństwo na poziomie regionalnym jest łatwiejsze do zagwarantowania:
a) W przeciwieństwie do tradycyjnych sojuszy bezpieczeństwa regionalnego obejmuje więcej obszarów. Są różne wymiary bezpieczeństwa. Nie odnoszą się wyłącznie do bezpieczeństwa przed konfliktami, np. terrorystycznymi, ale też epidemie, katastrofy naturalne
b) W skali regionalnej nowy stopień zainteresowania - współpraca w sferze bezp. państw z danego regionu, które czują większą potrzebę współpracy
c) Najbliższe otoczenie dysponuje najlepszą wiedzą dotyczącą danego regionu i specyfiki danego państwa. W danym regionie jest mniej stron, którym jest łatwiej. To wymaga większego zainteresowania, wtedy łatwiej jest przekonań elektorat wyborców do pewnych wyrzeczeń.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)