To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ĆWICZENIE NR 1
KLASYFIKACJA GRUNTÓW
1. Wstęp
Za grunt budowlany, zgodnie z normą PN-86/B-02480, uznaje się tę część
skorupy ziemskiej, która współpracuje lub może współpracować z obiektem budowlanym,
stanowi jego element lub służy jako tworzywo do wykonania z niego budowli ziemnych.
W myśl tej definicji grunt budowlany jest zawsze skałą w ogólnym pojęciu (z wyjątkiem
gruntów antropogenicznych), przy czym skała nie zawsze będzie nazywana gruntem
budowlanym, jeśli nie spełnia określonych wyżej warunków. W geologii inżynierskiej,
zarówno w języku polskim, zamiast określenia grunt budowlany bardzo często używa się
skrótowo pojęcia grunt.
2. Klasyfikacja gruntów według polskich norm (PN-86/B-02480)
Stosowana obecnie klasyfikacja (tab.1.) oparta jest na różnych kryteriach,
dobieranych tak, aby na ich podstawie można było wyróżnić grupy gruntów o
jednakowych lub zbliżonych cechach z punktu widzenia geologii inżynierskiej. I tak, ze
względu na pochodzenie grunty dzieli się na antropogeniczne i naturalne.
Grunt antropogeniczny jest to grunt nasypowy utworzony z produktów gospodarczej
lub przemysłowej działalności człowieka (odpady komunalne, poflotacyjne itp.) w
wysypiskach, zwałowiskach, budowlach ziemnych itp.
Grunty naturalne — to grunty, których szkielet powstał w wyniku procesów
geologicznych. Dzieli się je ze względu na pochodzenie na: grunty rodzime i grunty
nasypowe.
Za grunt nasypowy należy uznać grunt naturalny przerobiony w wyniku działalności
człowieka, np. w wysypiskach, zwałowiskach, budowlach ziemnych. Grunty nasypowe
dzieli się ze względu na pochodzenie na:
− nasyp budowlany (NB) - grunt powstały wskutek kontrolowanego procesu
technicznego, np. w budowlach ziemnych,
− nasyp niebudowlany (NN) — grunt powstały w sposób niekontrolowany, np. w
zwałowiskach czy wysypiskach.
Przez pojęcie grunt rodzimy rozumie się grunt, który znajduje się w miejscu powstania
w wyniku procesów geologicznych.
Ze względu na zawartość substancji organicznej grunty rodzime dzieli się na:
− grunty mineralne,
− grunty organiczne.
Grunty mineralne są to grunty rodzime nie zawierające więcej niż 2% substancji
organicznej. Ze względu na wytrzymałość (odkształcenie podłoża) grunty mineralne dzieli
się na grunty skaliste mineralne i grunty nieskaliste mineralne.
− Grunty skaliste - to grunty rodzime lite lub spękane o nie przesuniętych blokach
(przy czym najmniejszy wymiar bloku musi przekraczać 10 cm), których próbki
nie wykazują zmian objętości ani nie rozpadają się pod działaniem wody
destylowanej i mają wytrzymałość na ściskanie Rc 0,2 MPa.
Grunty skaliste dzieli się ze względu na ich wytrzymałość na ściskanie, wyróżniając:
grunt skalisty twardy (ST), o wytrzymałości na ściskanie Rc 5 MPa, grunt skalisty
miękki (SM), o wytrzymałości na ściskanie Rc ≤ 5 MPa.
Inny podział gruntów skalistych, uwzględniający stopień ich spękania, przedstawia
tab. 2.
− Gruntem nieskalistym mineralnym nazywa się grunt, którego nie można
zaliczyć do gruntów skalistych (a więc jest
(…)
…
Nazwa gruntu
Symbol
zwietrzelina
zwietrzelnia
gliniasta
rumosz
Rum7osz gliniasty
KW
KWg
fi ≤ 2%
fi > 2%
KR
KRg
fi ≤ 2%
fi > 2%
otoczaki
żwir
Gruboziarnisty
żwir gliniasty
d50 ≤ 40 mm
pospółka
d90 > 2 mm
pospółka gliniasta
KO
Ż
Żg
Po
Pog
Dodatkowe kryteria lub
nazwa
grunty występujące w
miejscu wietrzenia skały w
stanie nienaruszonym
grunt występuje poza
miejscem wietrzenia skały
pierwotnej…
… organiczne skaliste i grunty organiczne nieskaliste.
Grunty organiczne skaliste dzieli się ze względu na stopień ich uwęglenia na węgiel
brunatny i węgiel kamienny.
Gruntem nieskalistym organicznym nazywa się grunt rodzimy, w którym zawartość części
organicznych (Iom) jest większa niż 2%. Podział tych gruntów (wg PN-86/B-02480) został
dokonany częściowo na podstawie procentowej zawartości części…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)