Klasyczne i współczesne szkoły socjologiczne

Nasza ocena:

3
Pobrań: 168
Wyświetleń: 1218
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Klasyczne i współczesne szkoły socjologiczne - strona 1

Fragment notatki:

in.: Claude Heri de Saunt-Simoy, Marks i Fryderyk Engels, Albert Adolph Quetelet, Emil Durkheim, Max Weber.

KLASYCZNE I WSPÓŁCZESNE SZKOŁY SOCJOLOGICZNE
Twórcą nazwy socjologia był A. Comte - (XVII/XVIII w.) - 3 epoki w dziejach myśli: teologiczna(myślenie o Bogu), okres metafizyczny (filozoficzne), okres pozytywny (przesłanki naukowe) - w tym okresie żył. Claude Heri de Saunt-Simoy - dla niego nauka o społeczeństwie to fizjologia człowieczeństwa, widział społeczeństwo na podobieństwo organizmu biologicznego, uważał że żyje w czasie przechodzenia z epoki feudalnej do epoki industrialnej (kładzie się w niej nacisk na naukę). Najważniejszą klasą w takim społeczeństwie jest klasa indriustalistów (klasa wytwórców), w opozycji do tej klasy znajdują się klasy nieprodukcyjne. Do indrustalistów zaliczał właścicieli przedsiębiorstw. W jego ujęciu społeczeństwo było wielkim warsztatem produkcyjnym, gdzie musi być silnie … władza, planowanie, kontrola procesów wytwórczych.
Po to badam społeczeństwo, żeby wiedzieć co się w tym społeczeństwie może wydarzyć.
Albert Adolph Quetelet (1796-1874) - mówiąc o nauce o społeczeństwie używa pojęcia fizyka społeczna. Wprowadza metody statystyczne do badania i opisu społeczeństwa. Prekursor metod empirycznych. Uważał że dane ilościowe dotyczące zbiorowości społecznej umożliwiają przewidywanie zjawisk.
XIX w. Karol Marks (1818-1883) i Fryderyk Engels (1820-1895) - wg nich ludzkie dzieje to historia walk klasowych. Najistotniejsze to podział społeczeństwa na klasy uprzywilejowane i klasy wyzyskiwane. Ten podział jest siłą napędową zmian. Napięcie między tymi klasami powoduje że społeczeństwo się rozwija. Uważali, że podstawą jest konflikt między kapitalistami a robotnikami. Kapitaliści dążą do maksymalnych korzyści, dążąc do nich wyzyskują robotników, a ich chciwość powoduje zubożenie robotników. Wtedy może nastąpić wybuch rewolucji społecznej. Wybuch rewolucji prowadzi do likwidacji klasy wyzyskującej. Wtedy rozpoczyna się okres dyktatury proletariatu. Główne źródło zmian społecznych widzieli w nierównościach w sferze gospodarczej, w sferze własności. Przy czym pokazując, że to czynniki ekonomiczne są najważniejsze stawali się przedstawicielami ekonomizmu. Jest to teoria konfliktu społecznego. Aleksis de Tocqueville - zajmuje się problemem rewolucji, Doszedł do wniosku, że rewolucja wybucha nie wtedy gdy ludzie są niezadowoleni, lecz wtedy, gdy występuje poprawa położenia, kiedy oczekiwania rosną szybciej niż możliwości ich realizowania. Dokonał analizy porządku demokratycznego, opisywał jak wygląda porządek instytucji. Równolegle rozwijał się nurt zwany darwinizmem społecznym. Przeniesiono relacje walki o byt, na relacje międzyludzkie. Przedstawicielem tego nurtu był Herbert Spencer (1820-1903), był przedstawicielem organicyzmu społecznego. W społeczeństwie widział 2 rodzaje: społeczeństwo militarne, gdzie chodzi przede wszystkim o podbój ziemi (wtedy oczekuje się od członków tego społeczeństwa. posłuszeństwa i konformizmu), drugi rodzaj to społeczeństwo industrialne, gdzie najważniejsza jest umiejętność zmiany, przedsiębiorczość i innowacyjność zachowań.

(…)

… rozważania na temat typów władzy. Jemu zawdzięczamy koncepcję typów idealnych w społeczeństwie. Jest to konstrukcja idealne opisująca realne zjawisko. KLASYCZNA TEORIA ORGANIZACJI.
F.W. Taylor (1856-1915) - obserwując procesy pracy, ustalił pewne reguły, które powinny być przestrzegane aby otrzymać jak najlepszy produkt.
1. Daje się taką pracę aby zdolności i siły pracownika czyniły go przydatnym.
2…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz