To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KLASYCZNA KONCEPCJA ZARZĄDZANIA
Rozwój zachodnich obszarów USA wymagał rozwinięcia technik zarządzania, które zintegrowałyby technologię, materiały i pracę ludzi w sposób produktywny i wydajny, co doprowadziło do powstania w USA klasycznej koncepcji zarządzania.
Rozważana jest w dwóch płaszczyznach, zależnie od problemów i ich rozwiązań:
naukowe zarządzanie, stworzyli inżynierowie i menedżerowie, skupiło się na problemach zarządzania pracownikami, organizacją pracy w produkcji, zasileniami w materiały, sprzedażą produktów.
administracja, wywodząca się z europejskich i amerykańskich uniwersytetów oraz od praktyków menedżerów, która dotyczyła istoty zarządzania organizacją jako całością. Naukowe zarządzanie
Do założycieli zalicza się Fredericka W. Taylora, Franka i Lilian Gilbrethów, Henry'ego Gantta i Harringtona Emersona. Podejście do zarządzania zajmujące się poprawą wyników osiąganych przez poszczególnych robotników. Taylor sformułował podstawowe idee składające się na to, co nazwano naukowym zarządzaniem; sformułował zasady, które uważał za kluczowe dla kierownictwa:
• Określenie jednej, najlepszej metody - kierownicy powinni obserwować i analizować pracę swoich podwładnych w celu odkrycia najlepszej metody efektywnego wykonywania pracy.
• Naukowa selekcja pracowników - konieczne jest dopasowanie fizycznych możliwości zatrudnionego do rodzaju pracy, którą wykonuje; najważniejszymi cechami dobrego pracownika są: odporność na zmęczenie, silne mięśnie oraz wysokie możliwości produkcyjne. Sfera emocjonalna została całkowicie pominięta.
• Motywacja finansowa - ważnym elementem poprawiającym efektywność pracy podwładnego jest jego motywacja; system płacy mający motywować pracownika do jak najwydajniejszej to system akordowy - założeniem było płacenie nie za godziny przepracowane na stanowisku, lecz za liczbę wyprodukowanych przez pracownika części czy innych elementów.
• Funkcja majstra - odpowiedzialność powinna zostać podzielona pomiędzy kierowników i pracowników. Odmienni kierownicy powinni być odpowiedzialni za np. planowanie, kierowanie i ocenianie procesu pracy, natomiast pracownicy powinny brać odpowiedzialność za powierzone im przez kierowników (majstrów) zadania. W praktyce koncepcje Taylora przyniosły wiele sukcesów w sferze zwiększenia produkcji przedsiębiorstw oraz płac pracowników w tych firmach. Ale, metody stosowane przez Taylora spotkały się z silnym oporem robotników i związków zawodowych, obawa, że zwiększone wymagania fizyczne stawiane pracownikom mogą opóźnić proces wprowadzania nowych technologii do fabryk.
Henry L. Gantt
Jeden ze spadkobierców teorii Taylora.
(…)
… do ścisłej specjalizacji) byli oni w stanie pracować na różnych stanowiskach; skutek założenia, że robotnicy mogący sprawnie wykonywać różne prace na różnych stanowiskach mają znacznie wyższe morale, co zwiększa efektywność ich pracy.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)