Arystoteles (384-322 r. p.n.e.)
Metafizyka (spór dot. spraw fundamentalnych, kardynalnych)
Rozróżnienie na wartości samocelowe i instrumentalne
Wprowadzanie ustrojów państwowych
Stanowisko w sporze o formy idealne
„Platon jest moim przyjacielem, ale większym przyjacielem jest mi prawda. Mój nauczyciel, mistrz i przyjaciel myli się”.
Arystoteles sprowadził formy platońskie na ziemię i umieścił je w konkretnych indywidualnych rzeczach.
Wg Arystotelesa, dwa psy różnią się wszystkim, ale łączy je to, że oba są psami - w obu tkwi forma psa. Dzięki owym formom powstają gatunki idealne.
Każdy konkretny indywidualny obiekt to forma + materia.
W psów materia się różni, forma - nie.
Gdyby psy wyginęły, wyginęłaby również forma.
Arystoteles odrzucił koncepcję Platona, bo stworzył kryterium istnienia. Wg niego istnieje to, co działa i podlega działaniu.
Forma u Platona nie może działać i nie można na nią oddziaływać.
Stanowisko Arystotelesa uważa, że za umiarkowany realizm. Uważał on, że istnieją tylko konkretne indywidualne rzeczy, ale tworzą one pewne gatunki naturalne, co działało niejednokrotnie jak „płachta na byka”.
Klasyczna koncepcja prawdy i logika
Był to pierwszy system logiczny świata.
Koncepcja ta bywa nazywana tradycyjną, absolutną czy korespondencyjną teorią prawdy.
Pochodzi od Arystotelesa, który próbował zdefiniować pojęcie „prawda”, które istniało długo przed nim.
Prawdziwa wypowiedź, teoria, opis, hipoteza, twierdzenie.
Prawdziwe zdanie.
„Warszawa leży nad Wisłą”.
WARSZAWA LEŻY NAD WISŁĄ.
Warszawa leży nad Wisłą.
Z powyższego przykładu widać, że zdanie jest tylko jedno, a egzemplarzy kilka. W tym przypadku są to egzemplarze graficzne. Jednak mogą być również egzemplarze fonetyczne, których także może być nieskończenie wiele.
W filozofii mówi się, że zdanie wyraża sądy, czyli myśli.
Pewne zdanie Z pewnego języka J jest prawdziwe gdy sąd wyrażony tym zdaniem jest zgodny z rzeczywistością, do której się odnosi.
Powyższa definicja jest absolutna, bo nie ma w niej miejsca na relatywizm.
„Ilość wszystkich neandertalczyków, którzy żyli na Ziemi, jest liczbą parzystą”.
„Prawda jest względna” to absurd - na ogół występuje niedopowiedzenie relatywistyczne.
Relatywizm kulturowy przykład z Zeusem i starożytnymi.
(…)
… można wstawić nazwy ogólne, są tzw. formy zdaniowe)
Niektóre koty są zwierzętami. zd. prawdziwe
(SeP) ^ (PeM) SeM to na pewno nie jest prawo logiki
S - szachista
P - tygrys
M - brydżysta
(SaP) ^ (PaM) SaM to jest prawo logiki, zw. Barbara (od 3x „a”)
Zdanie prawdziwe i zdanie prawdziwe zdanie prawdziwe
(SiP) ^ (PiM) SiM to nie jest prawo logiki
(MaP) ^ (MoS) SoP to nie jest prawo logiki
(NeP) ^ (SiN) SoP to jest prawo logiki
Nauka o duszy (prekursor funkcjonalizmu)
Arystoteles to ojciec funkcjonalizmu komputerowego (obliczeniowa teoria umysłu; umysł pozostaje mniej-więcej w takim stosunku do mózgu, jak software do hardware'u).
Arystoteles znał teorię Demokryta o duszy (dusza jest materialna, zbudowana z atomów, znajduje się w ciele człowieka), czyli w teorii dusza to, to samo co mózg.
Druga teoria to teoria…
… wszystkich neandertalczyków, którzy żyli na Ziemi, jest liczbą parzystą”.
„Prawda jest względna” to absurd - na ogół występuje niedopowiedzenie relatywistyczne.
Relatywizm kulturowy przykład z Zeusem i starożytnymi.
„Prawda leży po środku” zdarza się, ale bardzo rzadko.
Wykrywacze kłamstw badają szczerość, nie prawdomówność.
Arystoteles sformułował zasadę sprzeczności:
2 zdania sprzecznie nie mogą być prawdziwe,
z 2 zdań…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)