To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
B. KIERUNKI ROZWOJU ŚREDNIOWIECZNEGO PRAWA KARNEGO Ograniczanie wojen prywatnych (wróżd). Wojny prywatne - wynika rozdrobnienia feudalnego i słabości aparatu władzy. W celu przezwyciężenia rozdrobnienia władza starał się je ograniczać min. poprzez liczne “ustawy pokoju” czy “pokoje ziemskie”, zawierające również przepisy dotyczące prawa karnego. Ograniczanie poprzez: czas → min. instytucja rozejmu bożego czy jak we Francji instytucja tzw. czterdziestodniówki królewskiej (zakaz atakowania krewnych wrogiego rodu przez 40 dni, jeśli byli nieobecni w czasie wybuchu waśni) warunki prowadzenia walki i sposoby pojednania → wprowadzono przedawnienia, obowiązek zapowiedzi, obok okupu dokonanie pokuty (wpływ kościelnej instytucji pokory). Nowa klasyfikacja przestępstw. wzrost ilości przestępstw publicznych → np. we Francji tzw. sprawy królewskie sądzone przez organa królewskie - szeroka interpretacja interesu królewskiego i naruszenia porządku publicznego rozszerzanie zakresu miru pewne odmiany przestępstwa uznane za publiczne , np. kradzież zawodowa rozszerzenie zakresu przestępstwa zbrodni obrazu majestatu (wszelkie zamachy na osobę panującego i jego interesy) wzrost represji za przestępstwa przeciwko interesom skarbowym państwa pojawienie się przestępstw przeciwko działaniu aparatu władzy , np. wyciągnięcie broni przy urzędniku dużego znaczenia nabrało przestępstwo herezji (bardzo surowa represja karna - ustawy Fryderyka II - kara dotyczyła osób do drugiego pokolenia) podział ze względu na wagę czynu (kryterium sąd właściwy) - sprawy większe i mniejsze podział na zbrodnie i przekroczenia (różne kryterium → w Zwierciadle Saskim kryterium jest wola dokonania przestępstwa) we Francji podział na gardłowe i niegardłowe (kryterium rodzaj sankcji) podział wg sposobu karania w systemie angielskim → podział na zbrodnie (zagrożone karą śmierci wraz z konfiskatą) i występki (swoboda sędziego) i wykształcenie zdrady stanu (kara śmierci) i zdrada główna (kwalifikowana kara śmierci) podział na uszkodzenia ciała proste , suche , krwawiące i sine . Wśród przestępstw prywatnych pojawiają się przestępstwa przeciwko czci - czynne (np. spoliczkowanie) i słowne, dzielone na zniewagę (używanie obelżywych słów) i potwarz (zarzucenie komuś przestępstwa). Przejawy subiektywizacji odpowiedzialności. kazuistyczne próby odróżnienia czynów umyślnych od popełnionych bez złego zamiaru , z reguły oparte na pewnych zewnętrznych okolicznościach wpływających na zaostrzenie lub złagodzenia kary → ujmowane w sposób obiektywny (tzn. wyłączających bezprawność czynu, a nie winę sprawcy)
(…)
… przepisach formułowana była zasada, ze odpowiedzialność za czyn ponosi sprawca, ale tworzono wiele wyjątków, jak obowiązek zapłaty główszczyzny przez krewnych, rozciągnięcie infamii na rodzinę, odpowiedzialność pana za sługi i domowników, opola.
Nowa klasyfikacja kar. stopniowo traci znaczenie podział na kary publiczne i prywatne ze względu na pomieszanie elementów publicznych z prywatnymi w karach pieniężnych.
Kary na gardle i ręku (za zbrodnie - kary śmierci i okaleczenia ze stopniowym ograniczaniem możliwości wykupienia) i kary na skórze i włosach (za przekroczenia - kary hańbiące, jak chłosta) → Zwierciadło Saskie
rozpowszechnienie się kar na czci - infamia, odwołanie zniewag, tj. “odszczekanie”
Kary pieniężne - nadal jako kompozycyjne lub samoistne
Ograniczanie wykupienia się poprzez konieczność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)