To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kataliza enzymatyczna 1. Swoistość enzymu względem katalizowanej reakcji i względem substratu (specyficzność reakcji i specyficzność substratowa) 2. Budowa enzymu holoenzym = koenzym + apoenzym 3. Mechanizm działania enzymów E+S ↔ ES → E+S Reakcja katalizowana przez enzym rozpoczyna się od związania substratów przez centrum aktywne enzymu i powstania przejściowego kompleksu enzym-substrat (E-S). Następnie zachodzi właściwa reakcja: połączenie cząsteczek substratów w produkt reakcji albo rozłożenie substratu na mniejsze cząsteczki . Reakcja kończy się uwolnieniem produktów przez enzym. Cząsteczka enzymu nie zużywa się podczas reakcji i po uwolnieniu produktów jest gotowa do przyłączenia nowych substratów. Energia aktywacji - to energia, która muszą mieć cząsteczki (jony, atomy), aby były zdolne do określonej reakcji chemicznej; energię aktywacji wyraża się zwykle w kJ/mol reagujących cząsteczek; im mniejsza jest energia aktywacji tym reakcja zachodzi szybciej. Jeżeli w czasie zderzeń substraty maja za małą energie reakcja nie zachodzi. Łączna liczba zderzeń między cząsteczkami wzrasta z temperaturą (cząsteczki poruszają się szybciej). Udział cząsteczek obdarzonych energią większą od energii aktywacji wzrasta wraz z temperaturą. W reakcji katalizowanej wymagana jest znacznie niższa energia aktywacji E akt. W identycznych warunkach temperatury, znacznie więcej cząsteczek ma energie przekraczające tę zmniejszoną wartość progową. Na wykresie odpowiada temu pole oznaczone szarym + czarnym kolorem łącznie. Nazewnictwo i klasyfikacja enzymów Enzymy dawniej poznane mają tradycyjnie używane nazwy zwyczajowe np. pepsyna, trypsyna. Często używanym sposobem tworzenia nazwy enzymu jest dodanie do nazwy rozkładanego związku końcówki „ aza ” np.: - sacharoza - sacharaza - dehydrogenacja (odłączenie H2) - dehydrogenaza - dekarboksylacja (odłączenie CO2) - dekarboksylaza Klasy enzymów wg klasyfikacji międzynarodowej : - KLASA 1 – oksydoreduktazy - przenoszą ładunki (elektrony i protony) z cząsteczki substratu na cząsteczkę akceptora AH 2+ B → A+ BH2 - KLASA 2 – transferazy - przenoszą daną grupę funkcyjną z cząsteczki jednej substancji na cząsteczkę innej substancji AB+ C → A+ C - KLASA 3 - hydrolizy - powodują rozpad substratu pod wpływem wody (hydroliza) AB+ H2O → A+ B - KLASA 4 - liazy - powodują rozpad bez udziału wody AB → A+ B - KLASA 5 - izomerazy - zmieniają wzajemne położenie grup chem. wewn. cząsteczki związku
(…)
… związku
AB→BA
- KLASA 6 - ligazy- powodują syntezę różnych cząsteczek; powstają wiązania chemiczne A+ B →
AB
Kinetyka reakcji enzymatycznych
Ilościowo szybkość reakcji określa się jako zmianę molowego stężenia substratu lub produktu w
jednostce czasu. Jeżeli mamy równanie reakcji chemicznej A B + C +..., to szybkość reakcji
opisuje równanie:
lub
Gdzie:
- stężenie molowe substancji A, B, C…
t – czas reakcji
- ubytek stężenia substratu w jednostce czasu
- przyrost stężenia produktów w jednostce czasu
k - współczynnik proporcjonalności (stała szybkości reakcji)
Szybkość reakcji jest wprost proporcjonalna do iloczynu stężeń substratów.
Jeżeli mamy równanie reakcji chemicznej aA + bB + cC dD to szybkość reakcji opisuje równanie:
Gdzie:
k – stała szybkość reakcji
(a, b, c) – wykładnik potęgi, do której należy podnieść stężenie, odpowiednio [A], [B], [C]
W przypadku reakcji gazowych często w równaniach kinetycznych zamiast stężeń molowych stosuje
się ciśnienia cząstkowe.
Rząd reakcji
Współczynniki potęgowe (a, b, c) przy stężeniach poszczególnych substratów określają rząd reakcji,
który może być cząstkowy lub sumaryczny.
- cząstkowy rząd reakcji - jeżeli a=1 to reakcja jest pierwszego rzędu względem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)