To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KAROL LIBELT Życiorys: Karol Fryderyk Libelt urodził się 8 kwietnia 1807 roku w Poznaniu, zmarł 9 czerwca 1875 roku w Brdowie. Był synem szewca. Jego dzieciństwo i młodość przypadły na okres wielkich historycznych wydarzeń, na lata walki o utrzymanie narodowości i przywrócenie niepodległości Polski. Wydarzenia te stały się źródłem gorącego patriotyzmu Karola, ukształtowały jego postawę i wyznaczyły kierunek przyszłej działalności społeczno-polityczne i naukowej. W wieku 7 lat wstąpił do szkoły elementarnej na wzgórzu św. Wojciecha, stamtąd w 1817 roku przeniósł się do gimnazjum. Gdy umarł ojciec Karola spadł na młodego Libelta obowiązek zarobkowania. Zaczął udzielać korepetycji z matematyki. W gimnazjum uważano go za jednego z najzdolniejszych uczniów. W 1826 roku przystąpił do egzaminu abiturienckiego, którego pozytywny wynik dawał prawo do studiów uniwersyteckich. Studiować zaczął w Berlinie, gdzie zapisał się na wydział filozoficzny, który obejmował wiele przedmiotów (od filozofii, przez filologie historię, geografię, nauki przyrodnicze do matematyki i astronomii włącznie). Na drugim roku studiów otrzymał złoty medal za pracę o B. Spinozie i stał się jednym z ulubionych uczniów G.W.F. Hegla . W Berlinie związał się tam z demokratycznym skrzydłem młodzieży polskiej. Ułatwiały mu jednanie sobie ludzi wesołe usposobienie i towarzyski charakter. Pobyt w Berlinie pod względem materialnym nie stwarzał kłopotów, ponieważ miał w Berlinie możnych protektorów, którzy wystarali się o stypendium państwowe. Razem z przyjaciółmi włączał się do pracy na rzecz narodu. Należał do założycieli Towarzystwa Biblioteki Polskiej. Studia filozoficzne zakończył doktoratem (w 1830 roku na podstawie pracy „ De pantheismo in philosophia ”). Wybrał się wówczas na zachód, odwiedził różne regiony Niemiec, był w Belgii i Francji. Gdy nadeszła do Paryża wiadomość o wybuchu powstania listopadowego, pożegnał się z Paryżem i przyjechał do Polski. Wstąpił do baterii Adamskiego. Po klęsce pod Ostrołęką przeniósł się do korpusu gen. S. Różyckiego, gdzie wziął udział w walce pod Chodczą. Odznaczał się odwagą, opanowaniem i zręcznością. Do boju doszło jeszcze pod Pińczowem, gdzie wojska powstańcze poniosły klęskę. Libelt otrzymał srebrny krzyż Virtuti Militari oraz awans na podporucznika. Po złożeniu broni i przekroczeniu granicy austriackiej został internowany w Opawie i Zatorze. Stamtąd powrócił do Poznania. 6 lutego 1832 roku został skazany zaocznie na konfiskatę majątku, rok twierdzy i koszty postępowania. Żeni się z Elżbietą Jaworską, która umiera przy porodzie jeszcze w tym samym roku. Po śmierci żony Libelt przeniósł się do Czeszewa. Po krótkiej żałobie zawiera związek małżeński z Marią Szumanówną i osiada jako dzierżawca w Kujawkach.
(…)
… rozwoju kapitalizmu, pogłębiania świadomości narodowej i przekonania, że nie uda się w Wielkopolsce uzyskać niepodległości bez rozprawy z Prusami, zaczęły zdobywać popularność idee demokratyczne. Najwyższą działalność rozwijało Towarzystwo Demokratyczne Polskie zmierzające do odbudowy niepodległości drogą demokratyzacji życia społecznego i politycznego. Założenia ideologiczne Towarzystwa na język oświaty…
…. Przemawiał jako przywódca narodu i rzecznik wszystkich więzionych. 2 grudnia 1847 roku zostaje skazany na 20 lat aresztu, ale zostaje zwolniony na skutek wybuchu rewolucji w Berlinie (1848). Po zwolnieniu zostaje członkiem Poznańskiego Komitetu Narodowego (marzec 1848). Składa mandat do parlamentu frankfurckiego i zostaje wybrany w okręgu gnieźnieńskim posłem do sejmu pruskiego. 25 lutego zostaje prezesem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)