To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kamień i cegła
Kamień jako naturalny materiał budowlany o dobrych charakterystykach konstrukcyjnych znalazł najwcześniej powszechne zastosowanie w budownictwie podziemnym. Jest to materiał przede wszystkim odporny na wpływy zazwyczaj agresywnego środowiska wynikającego z chemizmu niektórych składników górotworu i wód podziemnych. Jest to wiec materiał trwały o bardzo dużej wytrzymałości na ściskanie i ścinanie, co sprzyja przenoszeniu dużych obciążeń, zwłaszcza obudów sklepionych ukształtowanych zgodnie z linią ciśnień. Kamień na ogół jest formowany w kształcie bloków o wymiarach przystosowanych do grubości obudowy, rzadziej natomiast wykoizystuje się nieregularny kamień łamany. Najczęściej jest on wydobywany w specjalnie zorganizowanym i blisko położonym kamieniołomie, co w warunkach budowy tuneli górskich miało szczególnie korzystne znaczenie. Zawsze wybieramy kamień o najlepszych parametrach technicznych.
Zasadniczą wadą obudowy kamiennej jest jej pracochłonność i małe możliwości mechanizacji robót montażowych. Obróbka bloków skalnych zgodnie z wymiarami i budowa muru - to kosztowna i długotrwała procedura technologiczna. Ciągłe spoiny na całej grubości muru kamiennego są bardzo słabym ogniwem konstrukcyjnym, a jeszcze bardziej - miejscem nieszczelności obudowy. Osłabienie obudowy i jej wodo-przepuszczalność zwiększają się w miarę postępującego wietrzenia i kruszenia się zaprawy w spoinach muru. Po kilkudziesięciu latach eksploatacji tuneli obudowa kamienna wymaga generalnego wzmocnienia i uszczelnienia bądź przebudowy.
Cegła. W budownictwie podziemnym możemy wykorzystać tylko cegłę dobrze wypaloną bez wad technicznych o dużej wytrzymałości i odporności na działanie wilgotnego środowiska agresywnego. Doskonałym materiałem jest cegła klinkierowa, która jako materiał wodonieprzepuszczalny i bardzo odporny na środowisko zanieczyszczone kwasami jest powszechnie stosowane do budowy tuneli kanalizacyjnych. Możliwość pełnej mechanizacji produkcji i małe wymiary cegły sprzyjają jej zastosowaniu do budowy obiektów o małych przekrojach, gdzie występują utrudnione warunki wykonywania obudowy stałej. Z cegły łatwo wykonuje się obudowę o zmiennej grubości, przystosowanej do rozkładu sił wewnętrznych.
Wadą obudowy ceglanej jest niewątpliwie rozbudowana sieć spoin, które stają się słabym punktem tej obudowy, zwłaszcza przy długotrwałym działaniu środowiska agresywnego. Penetracja wody przez spoiny przyczynia się do zawilgocenia cegły i postępującego procesu jej degradacji, pogorszenia właściwości wytrzymałościowych i wodonieprzepuszczalności. Wykonanie muru ceglanego jest pracochłonne i trudne do zmechanizowania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)