John Dewey (1859-1952) 1.Biografia. - urodził się w 1859r .w Burlington , w stanie Vermont w USA , zmarł w 1952r. w Nowym Jorku
- ukończył Uniwersytet w Vermont
- studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Johna Hopkinsa
- Uniwersytet w Michigan (1889- objął kierownictwo Wydz. Filozofii)
- Poznał tam swoją przyszłą żonę ,która wpłynęła na zwrot jego zainteresowań ku pedagogice
- Członek Klubu Dyrektorów Szkół Michigan
- za namową rektora Uniwersytetu w Chicago opuścił Uniwersytet w Michigan i objął kierownictwo nowo utworzonej Szkoły Eksperymentalnej
-był jednym z najwybitniejszych i najbardziej znanych pedagogów XX w. , filozof, psycholog
- Jego teoria ogarnęła USA, Chiny, Japonie , Turcje i Europę Zachodnią
Poglądy: - John Dewey głosił, że cała wiedza i działalność ludzi pełnią jedynie funkcje instrumentalne, które stanowią narzędzia służące przystosowaniu się do otaczającego środowiska i opanowaniu go. -popierał kierunek pragmatyczny i naturalistyczny
-intencją jego pracy na polu wychowania było badanie następstw instrumentalizmu w pedagogice i poddanie go eksperymentalnej próbie
-nie istnieje żadna różnica w dynamice dośw. dzieci i dorosłych
-kwestionował pogląd: ,,dzieci to czyste kartki, na których nauczyciele mogliby zapisywać wiedzę”
* dzieci zaczynając kształcenie posiadają już ,,naturalne zasoby''(np. zainteresowania, różne aktywności nabyte w domu i sąsiedztwie)- 1. zadaniem nauczyciela jest dalsze kierowanie dziecka, rozwój jego zainteresowań, formowanie charakteru -przeciwnik szkoły i wychowa nia tradycyjnego -wg, programu nauczania, dziecko uległe ,posłuszne
reformatorów romantycznych pedagogiki ,,zorientowanej na dziecko''- nauczanie przedmiotów podporządkowane naturalnemu , niehamowanemu rozwojowi dziecka =SPÓR
*dydaktyczna zasada, która była podstawą dla Deweya 2. to uczenie się przez działanie ,,learning by doing'' , uznawał wartość nagromadzonej przez ludzkość wiedzy.
*Skuteczne wych. wymaga, aby cele i zainteresowania były przez nauczyciela wykorzystywane w prowadzeniu dziecka aż do osiągnięcia punktu kulminacyjnego
-wzywał nauczycieli do podjęcia trudnego zadania: wiązanie programu nauczania z dośw.
-twierdził, że formowanie charakteru dziecka powinno być przekazywane wprost, a nie jako ,,ukryty program'' za przekazaniem wiedzy
-pomoc dzieciom w rozwijaniu charakterów ma je prowadzić do samorealizacji
Główne prace Deweya to ,,Moje pedagogiczne credo'' ,,Jak myślimy'' ,,Demokracja i wychowanie''
Głównym założeniem pedagogiki Dewey'a jest rozróżnienie w procesie wychowawczym dwóch stron (psychologicznej i socjologicznej)
(…)
… wg. wieku dzieci
- centrum programu to aktywne zajęcie: małe dzieci- gotowanie, szycie, rzemiosło, budowa z klocków farmy, uprawa żyta, starsi -naukowe eksperymenty z anatomii, fotografii- przez to praca stałe się narzędziem poznawczym, ale i instrumentem wychowawczym przygotowującym dzieci do aktywności społecznej. Metoda ta ma na celu uaktywnić wrodzone instynkty dziecka takie jak instynkt…
… przekształci go. Krytyka Deweya była dobrze odbierana lecz nie wielu zmieniała. Nie miał wielu naśladowców w świecie pedagogicznej praktyki.
5.PEJDOCENTRYZM - (gr. pais - dziecko, łac. centrum - środek) - kierunek pedagogiczny przyznający dziecku centralną pozycję w procesach edukacji i opierający ten pogląd na przekonaniu o względnej doskonałości jego zadatków wrodzonych. Dlatego pajdocentryzm traktuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)