To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wstęp do językoznawstwa wykład 1. 13.10.2009r
Język, komunikacja językowa, cechy i funkcje języka. Pojęcie znaku językowego
Język: - dla strukturalisty: system znaków wchodzących w skompilowaną sieć wzajemnych powiązań; system o pewnej strukturze i funkcjach
- dla pragmatyka: zespół środków oddziaływania na drugiego człowieka, na grupy ludzi (np. na rodzinę, naród)
- dla kognitywisty: środek kumulowania wiedzy o świecie i rzeczywistości, wiedzy wynikającej z obserwacji przyrody i relacji międzyludzkich
- dla zwykłego człowieka: środek codziennego porozumiewania się.
Język jest systemem znaków konwencjonalnych, fonicznych, służący do porozumiewania się o wszystkim (uniwersalny), charakteryzujący się tzw. udziałem gramatyki, umożliwiającej nieograniczone tworzenie nowych konstrukcji.
Język to sposób (a więc potencjał porozumiewania się ludzi między sobą, a nie samo porozumiewanie się, mówienie). Pojęcie znaku - znakami są wszystkie przedmioty, wydarzenia, zachowania, jeśli na zasadzie reguł znanych tym, którzy się nimi posługują, odsyłają do innych przedmiotów i zjawisk
- znak to nośnik informacji o rzeczywistości, istotny nie ze względu na swoje cechy zewnętrzne, ale na rzeczywistość, do której się odnosi.
Znak:
- ma stronę oznaczającą, czyli formę
- oraz stronę oznaczaną, czyli treść
Związek między dwoma często nie jest umotywowany. Znak ma odbiorcę, nie zawsze świadomego nadawcę.
Znaki dzielą się na:
- naturalne (symptomy, oznaki, niezamierzone, jednostronne-bez nadawcy świadomego)
- konwencjonalne
motywowane (ikoniczne)
niemotywowane (arbitralne)
Inne znaki w literaturze semiotycznej ( semiotyka - nauka zajmująca się znakiem ) (wg Grzegorczykowej)
- obrazy - ikony lub elementy ikoniczne. Sytuacja reprezentowania, przedstawiania
- dzieła muzyczne, malarstwo abstrakcyjne - znaki asemantyczne
- symbol
całkowicie umowny znak zastępujący określone wielkości i pojęcia lub
zjawisko, obraz, przedmiot, które odsyła do rzeczywistości trudnej do ujęcia w sposób bezpośredni; zmienność znaczeniowa
- indeksy - znaki tzw. okazjonalne, wskazują rzeczywistość w określonej sytuacji. Cechy istotne języka naturalnego (wg Grzegorczykowej)
Konwencjonalność
-naruszają konwencjonalność pozornie np. onomatopeje i wyrażenia ekspresywne, ale jest to margines języka
pol. miauczeć, fr. miauler, ang. to mew
pol. kukułka, fr. coucou, ang. cuckoo
-poza tym - konwencjonalność, czyli istnienie jakiejś umowy - jakiej?
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)