To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wśród jednoprzęsłowych mostów łukowych można wyodrębnić pięć podstawowych rozwiązań (rys. 5.75):
- mosty z pomostem opartym na łuku,
- mosty z pomostem podwieszonym do łuku,
- wiotkie łuki wzmacniające dźwigar belkowy od góry,
- wiotkie łuki wzmacniające dźwigar belkowy od dołu,
- łuki tarczowe.
Łuki mogą być utwierdzone, dwuprzegubowe i trójprzegubowe.
Pierwsze cztery wymienione rozwiązania są stosowane zarówno w mostach stalowych jak i betonowych, a ostatnie - praktycznie tylko w mostach betonowych. Łuki lub pomost w mostach stalowych mogą być pełnościenne lub kratowe. Pomost może być też częściowo podwieszony a częściowo oparty na łuku (rys. 5.76) w celu np. ograniczenia wysokości konstrukcyjnej.
W pomoście podwieszonym może być też umieszczony ściąg w celu wyeliminowania rozporu. Największe rozpiętości przęseł uzyskuje się zwykle w mostach, gdy pomost jest oparty na łuku: do ok. 400 m w mostach betonowych, do ok. 500 m w mostach stalowych (praktycznie w jednych i drugich rozpiętości rzadko przekraczają 200 m), ale również w mostach o łukach kratowych z podwieszonym pomostem.
Do przekraczania większych przeszkód mogą być stosowane ustroje łukowe oraz ramowe trój- i wieloprzęsłowe o nogach prostych, pochyłych (kozłowe) rozdwojonych i rozwidlonych, a również ramy o ryglach zakrzywionych (ramołuki) i różnie usytuowanych przegubach (rys. 5.77).
Zrealizowane rozpiętości przęseł dochodzą do 300 m, ale najczęściej nie przekraczają 150 m przy smukłości rygli do ok. 50 - 60 w środku rozpiętości.
Do przekraczania większych przeszkód stosuje się również wieloprzęsłowe mosty kratowe z iazda eóra i z iazda dołem o stałej bądź zmiennej wysokości (rys. 5.78).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)