To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
J. DE MAISTRE [de mestr]
Uciekł z Francji w okresie Rewolucji Francuskiej - przebywał w Petersburku - powrócił do ojczyzny w czasach restauracji Francji.
Radykalnie zmienił swoje poglądy, z liberała przemienił się w konserwatystę, katolika; przeciwnik rewolucji francuskiej (wiedział, że świat po rewolucji francuskiej będzie inny, zmieni się nieodwracalnie, przewartosciuje wartości).
Twierdził, że dzieje ludzkie przenika pewna intencja Boga, co do tego, co ma sie zdarzyć w ludzkiej historii (człowiek nie może zrobić nic wbrew woli bożej; brak autonomii; pewna antycypacja tego, co pojawia się u Hegla). Pierwszy jest zawsze Bóg, to on daje określone prawo i władzę, która czuwa nad tym prawem (Bóg - państwo, które jest suwerenem, posiada władzę absolutną; jest pierwotne; towarzyszy mu dogmat o nieomylności - skrajny legitymizm). Władza i prawo przez nią ustanowione (państwo) tworzą społeczeństwo, na samym końcu ważności powstawania, jest jednostka.
Porządek świata: 1) Bóg;
2) Władza, prawo, konstytucja - nadane i uprawomocnione przez Boga;
3) Naród konstruowany przez uprawomocnioną władzę;
4) Jednostka reprezentująca ducha narodu.
Zwolennik empiryzmu. Krytyka kategorii abstrakcyjnych (abstrakcyjny jest człowiek, jego natura” nie ma praw człowieka, nie ma człowieka ogólnego, nie istnieje natura człowieka, filozofia człowieka; państwo nie jest abstrakcyjne): „Widziałem w życiu Francózów, Włochów, Rosjan lecz co sie tyczy człowieka, nigdy go nie spotkałem” - nie ma takiej abstrakcyjnego, uniwersalnego człowieka. Prawdziwy człowiek, to człowiek państwa, człowiek kultury, człowiek dojrzały odcinajacy sie od czasów swojego dzieciństwa, człowiek ukształtowany przez wspólnotę, w której żyje. De Maistre odrzuca również język umowy społecznej - jest niemożliwa, ponieważ zakłada zawarcie jej przez jednoski, które powstają w rozwoju państw na końcu. Dla człowieka nie istnieje okres przed powstaniem państwa. /*M. BIERDIAJEW: „Filozofia nierówności”: w trakcie wybuchu rewolucji, zmienia radykalnie swoje poglądy i staje się przeciwnikiem rewolucji; zwolennik arystokratyzmu historycznego i duchowego, konserwatysta, przeciwnik liberalizmu; odrzuca abstrakcyjna kategorię człowieka: człowiek jest istotą z krwi i kości/
/*L. KOŁAKOWSKI: konieczność kategorii człowieka abstrakcyjnego wywodząca się od Kanta (człowiek jako podmiot etyczny); język abstrakcyjny jest niezbędny w naszej cywilizacji
Radykalna krytyka filozofii, dyskusji i filozofów (wynikająca z krytyki rozumu indywidualnego, który jest śmiertelnym wrogiem zrzeszenia i tworzy tylko rozbieżne teorie). Filozofia: najwieksza plaga wszelkich czasów; filozofowie: smiertelni wrogowie społeczeństwa. Rozum i filozofia tylko mnożą abstrakcyjne pojęcia. Filozofię powinna zastapić wiara/religia, posłuszeństwo wobec państwa, prawa; pokora wobec rządów panujących.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)