To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Izolacje uszczelniające budowle
Budowle posadowione w zasięgu wód podziemnych, gruntowych, podskórnych czy opadowych wymagają ochrony przeciwwodnej umożliwiającej normalne warunki eksploatacji. Ochrona wykonana w postaci izolacji może zabezpieczać budowlę zarówno przed dopływem wody, jak i zawilgoceniem pomieszczeń czy korozją urządzeń, zwłaszcza w przypadku wód agresywnych. Całkowicie szczelna izolacja stwarza najbardziej korzystne warunki eksploatacji budowli podziemnej, ale może naruszyć naturalny reżim zalegania wód i wywołać skutki szkodliwe dla budowli lub środowiska. Może spowodować spiętrzenie poziomu wody albo zmianę kierunku jej przepływu, co może mieć ujemny wpływ na gospodarkę wodną danego rejonu (rys. 4.6). Spiętrzenie wody w sąsiedztwie budowli podziemnej spowoduje wzrost jej hydrostatycznego ciśnienia, a więc zwiększenie obciążeń budowli. Może to być jednostronne obciążenie asymetryczne, co dodatkowo skomplikuje warunki pracy konstrukcji. Częściowa izolacja np. stropu obudowy zabezpiecza budowlę jedynie przed nadmiernym dopływem wody, dopuszczając jej zawilgocenie, które w wielu przypadkach nie stwarza istotnego utrudnienia w eksploatacji budowli lub jej zagrożenia korozją.
Można wyróżnić trzy rodzaje zabiegów izolujących budowlę podziemną przed dopływem wody:
• wykonanie powłoki izolacyjnej w postaci tzw. ciężkiej izolacji ułożonej na obudowie bądź przymocowanej do górotworu,
• wypełnienie luzów na styku obudowy z górotworem środkami uszczelniającymi, ■ iniekcyjne uszczelnienie strefy górotworu wokół wyrobiska.
Najbardziej skuteczną izolacją jest powłoka sklejona z kilku warstw izolacyjnych. Prostym przykładem takiej powłoki może być izolacja z pięciu wkładek powlekanych asfaltem, lepikiem lub abizolem i ułożonych na przemian: papa-juta-papa-juta-papa (rys, 4.7). Wkładek izolacyjnych może być mniej, jeśli zastosujemy bardziej skuteczne niezawodne materiały, na przykład folie aluminiowe bądź igielitowe, które można łączyć z warstwami papy lub juty. Można stosować jedną warstwą foliową, jeśli jej styki łączymy zgrzewaniem. Jeszcze bardziej skuteczną powłokę izolacyjną jest wkładka ze specjalnej blachy stalowej, ołowianej lub miedzianej. Wkładki metalowe są najbardziej kosztowne i są stosowane tylko w szczególnie złożonych, niebezpiecznych przypadkach, miedzy innymi w tunelach podwodnych. Firmy specjalistyczne produkują gotowe powłoki izolacyjne przystosowane albo do układania na obudowie albo do utwierdzania, mocowania w górotworze. Są one na ogół zespolone z warstwą odsączającą drenującą, która obniża ciśnienie wody. Zdrenowana izolacja wyposażona w specjalne elementy umożliwiające jej podwieszenie kolkami do betonu lub skały nie wymaga konstrukcyjnego podparcia i może pracować jako samodzielna powłoka izolacyjna. Ogólnie możemy więc mówić o zewnętrznej i wewnętrznej izolacji budowli podziemnych. Izolacja zewnętrzna chroni przed dopływem wody, zawilgoceniem i korozją konstrukcji podziemnych. Izolacja wewnętrzna ogranicza jedynie dopływ wody i stopień zawilgocenia budowli podziemnej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)