HSE 12B „Indoktrynacja narodów (partia, propaganda, kultura, gospodarka). ” Indoktrynacja to proces oparty na propagandzie w celu wpajania określonych „jedynych słusznych” ideologii, poglądów, przekonań.
Komunistyczna propaganda zaczęła być wprowadzana w krajach bloku wschodniego, czyli w Polsce, NRD, Czechosłowacji, na Węgrzech, Bułgarii, Rumunii, a także w Albanii i Jugosławii już po Drugiej Wojnie Światowej. Wojska Armii Czerwonej zajęły tereny Europy Środkowej i Wschodniej, a polityka ZSRR pozwoliła ustanowić w tych krajach uzależnione (od ZSRR) komunistyczne władze. Jednocześnie dbając o pozory, że rządy te są legalnie wybrane za aprobatą społeczeństw. Tak naprawdę państwa demokracji ludowej były zależne od Radzieckiej Rosji politycznie, ekonomicznie i kulturowo.
=PARTIA=
Pieczę nad rozpowszechnianiem się polityki radzieckiej w bloku wschodnim sprawował KOMINFORM (Komunistyczne Biuro Informacyjne - z siedzibą w Belgradzie). Organ ten był usytuowany ponad europejskimi partiami komunistycznymi i miał kierować ich działaniem zgodnie z oczekiwaniami Moskwy, ale nie spełnił swojej roli. W 1956r został rozwiązany, a jego funkcje przejęły narady partii komunistycznych i robotniczych organizowane od 1957r w Moskwie.
Władze w krajach podporządkowanych ZSRR stanowiły partie realizujące odgórne nakazy Kremla. Rozbudowany był też aparat Służb Bezpieczeństwa, pilnujący i tępiący wszelkie przejawy wrogości wobec władz. Całe życie społeczeństwa miało być poddane kontroli partii i jej agend. Dysponując potężnym aparatem przemocy, komuniści odbierali społeczeństwu kolejne elementy podmiotowości, ważne stanowiska obsadzali posłusznymi funkcjonariuszami, tworzyli organizacje pracujące na rozkaz z góry. Wydawano wiele ustaw, dekretów, rozporządzeń, które naginały prawo do aktualnych potrzeb. Miało to na celu umacnianie dyktatury komunistycznej, a nie sprawiedliwości. =PROPAGANDA=
Struktury propagandy związane były z aparatem partyjnym. Głównym zadaniem pionu ideologiczno-propagandowego w komunistycznej partii rządzącej było opracowywanie podstawowych założeń kampanii propagandowych oraz dyktowanie wytycznych związanych z ich realizacją. Zajmowano się też nadzorem i koordynacją przebiegu akcji propagandowych.
Jednym z celów była popularyzacja władzy, poprzez podkreślanie sukcesów, manipulowanie faktami, nawiązywanie do wspólnych uczuć narodu lub grupy. Drugim celem propagandystów było podważenie wiarygodności przeciwników politycznych. Narzucano społeczeństwu odpowiednie myślenie, skojarzenia, odwoływano się do fobii narodowych. W czasach komunizmu praktycznie nie było instytucji, która nie wykonywałaby zadań o charakterze propagandowym.
(…)
… Ameryki) i wprowadzano specjalne systemy zagłuszające ich odbiór.
=GOSPODARKA=
RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej) powstała w styczniu 1949r z inicjatywy Stalina, który chciał umocnić wpływy na gospodarki wszystkich państw bloku sowieckiego i zintegrować ich działania. Chciał tym samym pokazać światu, że blok komunistyczny jest samowystarczalny i nie musi współpracować z krajami kapitalistycznymi…
… politycznym. W tym celu utworzono nowy kierunek w sztuce - REALIZM SOCJALISTYCZNY - inaczej zwany Socrealizmem. Istniał on od 1934r w sztuce radzieckiej, a następnie w pozostałych krajach socjalistycznych, w których miał status podstawowej i jedynej słusznej metody twórczości artystycznej.
Socrealizm zakładał, że dzieło sztuki powinno posiadać realistyczną formę i socjalistyczna treść, zgodną z ideałami marksizmu i leninizmu.
Utwory literackie miały przedstawiać życie prostych ludzi i z entuzjazmem opisywać zmiany, jakie przyniósł socjalizm. Używany był wieloosobowy podmiot liryczny, a dzieła cechowały się nikłymi walorami artystycznymi.
Korzystając z monopolu wydawniczego władze komunistyczne czuwały nad wydawanymi książkami i nad ich treścią. Coraz więcej tytułów wycofywano z bibliotek, a nasilenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)