To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
- Psychoanaliza - metoda leczenia zaburzeń psychicznych (pionierem Freud), podstawą interpretacja tego co pacjent mówi wypowiadając wszystko co przyjdzie mu do głowy w związku z tematami podsuniętymi mu przez terapeutę; wyciągnięcie na światło dzienne idei rządzących podświadomością; była prądem, którego działanie wyszło daleko poza sfery naukowe
- świadomość nie jest niezbędną cechą życia psychicznego → zjawiska psychiczne nieświadome nie tylko istnieją, ale decydują o świadomych;
- życie psychiczne przepływa dwoma korytami: świadomym i nieświadomym; ciągłość zjawisk psychologicznych zagwarantowana przechowywaniem wyobrażeń w postaci podświadomej;
- nieświadome procesy psychiczne odgrywają doniosłą rolę w życiu psychicznym, choć są wyparte ze świadomości na ogół już w dzieciństwie i na tle przeżyć seksualnych;
- wyparte zostają te procesy, które są niezgodne z naturą jednostki, które zakłóciłyby jej harmonię i których świadomość musiałaby być przykra;
- zespoły wyobrażeń o ujemnym zabarwieniu uczuciowym, spychane do nieświadomości, ale dalej nurtujące psychikę to kompleksy; człowiek pozbędzie się kompleksu, gdy go wyładuje. Dzieje się to głównie w snach, marzeniach na jawie, błędach i usterkach;
- świadoma część psychiki → nasze „ja”, nasza „jaźń”;
- jaźń powierzchowną warstwą człowieka, a przeciwieństwem wewnętrzna psychika → „ono”;
- „ja” i „ono” (łac. ego i id) dwa składniki każdej osobowości;
- „ono” jest anarchiczne, dynamiczne, jest dziedziną nieuświadomionych popędów; „jaźń” jest świadoma i rozumna, ale stanowi tylko cienka powierzchnię;
- Superego stanowi wewnętrzną reprezentację wartości moralnych i ideałów uznawanych przez daną społeczność, które przekazywane są dziecku przez rodziców w procesie socjalizacji.
Znaczenie dla kultury:
- tym samym mechanizmem, którym Freud tłumaczył życie jednostek, Freud zaczął później tłumaczyć życie społeczne i tworzoną przez społeczeństwo kulturę;
- żyjąc w społeczeństwie jednostka nie może realizować wszystkich swoich popędów pragnień. Aby ten stan załagodzić społeczeństwo wytwarza kompensaty. Taką kompensatą jest kultura. Żyjemy kompensatami, ponieważ nie możemy żyć naturą. Sztuka, religia, moralność, kultura mają swe ostateczne źródło w popędach potrzebujących wyładowania;
- wysublimowane wyobrażenia i pożądania działają jako nakazy moralne, religijne, estetyczne. Są odczuwane jako coś ponad jaźnią. Freud nazwał tę trzecią warstwę osobowości człowieka „nadjaźnią” (super-ego). Ona też jest w znacznej mierze nieświadoma. Nadjaźń cenzuruje popędy, jest źródłem wszystkich kategorycznych imperatywów;
(…)
… osobowości człowieka „nadjaźnią” (super-ego). Ona też jest w znacznej mierze nieświadoma. Nadjaźń cenzuruje popędy, jest źródłem wszystkich kategorycznych imperatywów;
- od dołu „jaźń” ciśnie „ono” ze swoimi popędami, a od góry „nadjaźń” broniąca nakazów społecznych;
- psychoanaliza ogranicza tradycyjną wśród empirystów tezę psychologicznego hedonizmu;
- ze złożonej, trójwarstwowej struktury naszej psychiki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)