Pojęcia tłumaczone w notatce to: humanizm renesansu, myśl pedagogiczna, reformacja.
Humanizm,
1) kierunek ukształtowany we Włoszech ok. początku XIV w., przeciwstawiający się średniowieczu, nawiązujący do antyku. Jego hasłem był aforyzm: Jestem człowiekiem i nic co ludzkie nie jest mi obce (Terencjusz). Humanizm stał się podstawą epoki odrodzenia (renesansu).
2) postawa intelektualna i moralna wyrażająca się zainteresowaniem sprawami człowieka, poszanowania jego godności i wolności.
3) kierunek myśli filozoficznej, koncentrujący się wokół problemów człowieka, jego natury, współżycia z przyrodą Przeciwstawiający się teocentryzmowi oraz czynieniu z człowieka narzędzia ideologii, polityki, gospodarki i tworzenia kapitału, propagujący jego wszechstronny rozwój fizyczny i psychiczny, doskonalenie więzi ze sferą innych bytów oraz z innymi ludźmi na zasadach zgody i harmonii. Traktujący życie ludzkie jako drogę i cel.
Humanizm renesansu, renesans nie widząc przejawów humanizmu w średniowieczu, sięgnął po nie aż do antyku. W tym okresie należy jednak wyróżnić trzy grupy humanistów:
1) filologów, czyli tych, którzy badali i starali się przekazać współczesnym myśl humanistyczną zawartą tak w dorobku filozoficznym, jak i literackim starożytności. Zajmowali się więc wytworami człowieka, jego literaturą, filozofią, sztuką, umiejętnościami praktycznymi.
2) psychologów i moralistów. Czołowym przedstawicielem tego nurtu był M. de Montaigne. Humanizm Montaigne'a miał charakter przyrodocentryczny (naturalistyczny). Ujmował człowieka jako część przyrody. W poglądach etycznych podkreślał, że zadaniem filozofii i wszelkiej nauki jest znajdowanie miejsca dla dobra, cieszenie się życiem - uczenie się "sztuki życia".
3) teologów. Humanizm chrześcijański był przeciwieństwem humanizmu filologów i psychologów. Wyłonił się z religijnej koncepcji świata. Głównym przedstawicielem tego nurtu był F. Salezy. Twierdził on, że Bóg chce uczynić wszystkie rzeczy dobrymi i pięknymi, a życie doczesne nie powinno być cierpieniem, lecz radością. Sprzeciwiał się traktowaniu życia ludzkiego i człowieka w sposób przedmiotowy, jako środka, za pośrednictwem którego dusza osiąga żywot wieczny, a tym samym rygorystycznej religii, domagającej się poświęceń, pokuty i ascezy.
Literackie ujęcie teorii F. Salezego odnajdujemy w pieśni J. Kochanowskiego: Czego chcesz od nas, Panie.. W niej też, jak i w innych utworach literackich okresu odrodzenia obecne są inspiracje humanistyczną filozofią przyrody G. Bruna. Przyrodę, w tym i człowieka, pojmował on jako byt jednorodny, dynamiczny, harmonijny, doskonały i piękny.
Harmonijność świata wg niego wynikała z uduchowienia i wolności. Zdecydowanie opowiadał się przeciwko narzucaniu jakichkolwiek ograniczeń, czy to materialnych, czy duchowych, w szczególności za niedopuszczalny uważał wszelki przymus religijny. Za swoje poglądy Bruno został oskarżony, wyklęty i spalony na stosie przez Inkwizycję w 1600.
(…)
…; wykształcenie rzeczowe czerpane było jedynie z lektury dzieł autorów starożytnych.
Szkolnictwo Jezuickie jako cel kontrreformacji wykorzystało organizację z gimnazjum Sturma gdzie przyjęto ją za podstawę własnego szkolnictwa w postaci kolegiów. Reguła Zakonu Jezuitów opracowana została przez Ignacego Loyolę, zaś polityka oświatowa wraz z organizacją szkół przez Klaudiusza Akwawiwa. Jezuici kładli nacisk…
… reformacji, zostaje założony zakon jezuitów
Jezuici (Towarzystwo Jezusowe) był to męski zakon założony w 1534 roku w Paryżu przez Ignacego Loyolę. Działania zakonu skupiały się przede wszystkim na pracy oświatowej, czego wynikiem było powstanie sieci szkół średnich (tzw. kolegiów) i wyższych akademii. Propagowano zasadę nowej pobożności. Dla realizacji założonych celów, Jezuici korzystali…
… - nauczanie Jezuitów zaczęło bazować na starych, utartych metodach, a zakonnicy wycofali się z życia publicznego. Następuje zwycięstwo kontrreformacji.
Jeśli chodzi o Europę, wiek XVII był okresem wielkiego rozkwit oświaty, na którym to tle Polska wyglądała coraz gorzej. Podczas gdy w Europie zaczęły się pojawiać nowe prądy filozoficzne, polityczna i ekonomiczna sytuacja Polski była bardzo niekorzystna…
… działania, ruchu
szkoła miała być miejscem nie tylko pobierania lekcji, lecz również aktywnej pracy oraz życia społecznego
należy kłaść nacisk na współpracę i solidarność w działaniu uczniów
należy rozwijać w nich pomysłowość oraz twórczość
podstawowymi zajęciami w szkole były: gotowanie, tkactwo, szycie czy garncarstwo, w trakcie których to czynności uczniowie poznawali teoretyczną stronę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)