To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
→ Hobbes :
Dzieła: Lewiatan ; Elementy prawa ; O obywatelu .
Oparcie idei o naukę, z drugiej strony pragnie uzasadnić istnienie społecznego pokoju i wypełniania obywatelskich obowiązków i powinności;
Uważał się za 1. filozofa polityki.
Kodeks prawa naturalnego, czyli prawa, które wiązałoby moralnie w celu zawiązania się określonej społeczności w Państwie;
Oddzielił prawo moralne od kwestii idei doskonałości człowieka, tym samym prawo naturalne wywodzi nie od boga, rozumu, lecz z ludzkich uczuć. Próbuje poszukiwać źródeł ludzkiego zachowania.
Rozróżnienie faktów od przyczyn powstania faktów /wcześniej wskazywanie źródła przyczyn, pierwszych fundamentów rzeczy i z tego budować wszystkie fakty/ - Hobbes uważa aby w polityce podejmować metodę analityczną a nie syntetyczną → poznanie prawa moralnego ma być dostępne w doświadczeniu każdego człowieka.
Głosił postulat by każdy mógł poznawać samego siebie.
Zachowania ludzkie prezentuje w perspektywie mechanistycznej.
Cele ludzkie i przedmioty uczuć to należy rozróżnić /różnią się od naturalnego uposażenia/. Uczucia prowadzą do działania, ludźmi kreują wyobrażenia i opinie o tym co dobre a co złe.
Myśl nie jest w stanie kontrolować uczuć zatem cele i charakter życia politycznego określa się przez naturę. W naturze ludzkiej nie ma zła i dobra, zło i dobro ma charakter względny /wiele determinantów/. To co ludzie nazywają dobrem = przyjemność. W oparciu o to rozumienie wpływu zachowań ludzkich Hobbes konstruuje stan natury: całkowicie odmienny od wcześniej proponowanych w tradycji - przeczy, że człowiek jest zwierzęciem społeczno-politycznym /politikon zoon/, w stanie natury istnieje lęk, później człowiek wyswabadza się ze stanu natury.
Skoro człowiek nie jest z natury istotą społeczno polityczną, to wszelkie instytucje aparatu politycznego musiały się narodzić przed stanem politycznym. Źródłem przedpolitycznym jest równa wolność wszystkich ludzi jako równość zdolności do uśmiercania innych.
Duma, próżność i umiłowanie sławy → cechy natury ludzkiej.
Człowiek pragnie uciechy i wszystkie przyjemności z tej cechy natury ludzkiej się wywodzą;
dobra opinia to podstawa uciechy /aby doznawał uciechy musi się otaczać dobrą opinią/.
Dobra opinia o samym sobie musi być skonfrontowana z innymi /musi mieć oparcie w opinii innych ludzi/. Konsekwencją tej tezy: każdy człowiek pragnie aby inni cenili go tak jak on siebie, a tych co go nie cenią stara się zniszczyć.
Współtowarzyszyć powinien Śmiech /ahihi/ - daje on poczucie wyższej wartości, źródłem śmiechu jest gorsza pozycja innych.
Szacunek: uznanie czyjejś wyższości → dostrzegamy w danej jednostce siłę do zniszczenia nas samych, albo ta osoba może nam pomóc.
(…)
… człowieka prowadzą do zachowania swojej osoby czy nie, to podlega ocenie/.
Pozytywizm prawniczy - panstwo może nadawac i odbierac prawa ale glownie musi je egzekwować
Trzy rodzaje:
→ demokratyczne państwa: każdy sprawuje władze; fundamentalną wadą jest działalność demagogów
→ arystokratyczne państwa:
→ monarchiczne państwa: błąd popełnia jednostka, a nie większa grupa ludzie
Wolność: ogranicza…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)