To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Historia stosunków międzynaordowych w latach 1945 - 1990
Istotnymi procesami wplywajacymi na ksztalt stosunków miedzynarodowych wchwili zakonczenia II wojny swiatowej i pokutujace do dziś są:
dekolonizacja (schylek dawnych poteg), „zimna wojna”, zmiany na polu bitwy (bron masowej zaglady). Elementy te przenikaja się wzajemnie.
Dekolonizacja → koniec imperiów kolonialnych. 3 modele:
Brytyjski
Do przyczyn zaliczyc mozemy przemodelowanie sił na arenie miedzynarodowej. Stany Zjednoczone wyszły na prowadzenie, po II wojnie stały się w syst miedzyn hegemonem. USA nigdy nie popieralo kolonizacji. W czasie kolonizacji USA zaczelo walczyc za pozno, kiedy już wszystko było podzielone. Daltego popierali dekolonizacje. Z pragmatycznego punktu widzenia dekolonizacja powodowala luke polityczna. Swiat od 45 do 90 roku był dwubiegunowy, a nie wielobiegunowy. W latach 1947 - 80z Imperium Brytyjskiego usamodzielnia się państwo. Cechami charakterystycznymi modelu dekolonizacji Wielkiej Brytanii były:
kalkulacja kosztów utrzymania kolonii ( po II wojnie nie warto było utrzymywac kolonii bo koszty mogly przewyzszyc korzysci, a w efekcie koncowym i tak mogloby dojsc do rozpadu). Poczatkiem odlączenia się kolonii było odlaczenie się perły w koronie Imperium czyli Indii.
Model pokojowy choć były wyjatki
Brytyjska Wspólnota Narodowa jako narzędzie utrzymania wpływu.
Francuski
Do cech rozpadu imperium francuskiego należy:
próba zachowania prestiżu za wszelka cenę. Po II wojnie prestiz Francji podupadł , akceptacja procesów dekolonizacji miała stanowić o odzyskaniu prestiżu. Zakończyło się to niepowodzeniem.
Uwikłanie Francji w kosztowne i długotrwałe konflikty
w czasach rządów de Gaulla łagodzenie kursu, poszukiwanie kompromisów. Unia Francuska/Wspólnota Francuska narzedziem utrzymywania wpływów.
Portugalski
Cechami modelu portugalskiego są:
do 1976 roku sztywne utrzymanie kolonii (do tego momentu w Portugalii obowiązywała dyrektywa Salazara, obaliłą ją dopiero rewolucja gozdzików). Po niej w Portugalii zaczyna panowac zapasc administracyjna - klasyczna po upadku dyktatury.
Po 1976 r. stopniowy rozpad imperium
zazwyczaj w chaosie administracyjnym formułowały się wzajemnie zwalczające się ruchy narodowowyzwolencze. Anarchizacja procesów dekolonizacyjnych. ZIMNA WOJNA
I faza: 1945 - 1953
konferencja w Jałcie, jej ustalenia były próbą zapobieżenia gorącej wojny.
Wyścig do Łaby
kryzys berliński
II faza: 1953 - 1969 Chruszczow (pomiędzy współistnieniem a konfrontacją)
(…)
… - konflikty zastępcze, doktryna Breżniewa, wojna w Afganistanie, Iran, nowa zimna wojna. Faza IV: 1980 - 1986 - prezydentura Ronalda Reagana (żadnych ustępstw na rzecz komunistów, recesja ZSRR
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)