Pojęcie kultury, jej funkcje i rodzaje Historia pojęcia Termin kultura wywodzi się z jęz. greckiego cultura i oznacza dosłownie uprawę roli. Dość wcześnie jednak zaczęło być stosowane metaforycznie do innych dziedzin, w których starania ludzkie prowadzą do poprawy stanu wyjściowego. Cyceron rozszerzył znaczenie tego terminu na zjawiska intelektualne, określając filozofię kulturą ducha. Pierwotna definicja kultury to: wewnętrzny wysiłek zmierzający do przekształcenia sfery ludzkiego myślenia w sposób analogiczny do przeobrażeń jakim ludzka praca poddawała sobie świat przyrody. Termin „kultura” odnoszono zawsze do czegoś np. kultura ducha, kultura umysłu, kultura agrarna, kultura fizyczna. Pojęcie kultura zyskało pewną popularność w XVIII w., kiedy był odnoszony zwłaszcza do moralnego i umysłowego doskonalenia się człowieka; szeroko zaczął być stosowany w XIX w., oznaczano nim całokształt tak duchowego, jak i materialnego dorobku społeczeństwa; w tym znaczeniu używano go na ogół zamiennie z terminem cywilizacja, od którego go później odróżniano jako określenie dorobku raczej duchowego niż materialnego. W XX w. upowszechniła się tendencja do ujmowania kultury przede wszystkim jako zespołu wzorów rozwiązywania problemów charakterystycznego dla danego społeczeństwa, wzorów postępowania itp. Ujęcie przymiotnikowe pojęcia „kultura”- utarło się tylko w Polsce, miało to jednak swoisty walor naznaczenia. Wyrażenie „być kulturalnym” miało charakter pozytywny, a „być niekulturalnym” - negatywny. Użycie tego sformułowania pomału zanika w naszych praktykach językowych, ale oddaje bardzo ważną cechę kultury - jej silne powiązanie ze sferą społeczną, czyli wyróżnienie warstw społecznych wg różnych kryteriów. Termin ”kultura”ewaluował na przestrzeni wieków, duży wpływ na jego kształtowanie mieli naukowcy, uczeni. I tak: 1510r. - słowo kultura pojawia się w jęz. angielskim i oznacza rozmyślny wysiłek nakierowany na rozwinięcie się jakości danego przedmiotu XVIIw. 1688r. Samuel Puffendorf niemiecki uczony uważał, że człowiek „dziki”, pierwotny, był pozbawiony wszelkiej kultury. Nie uznawał kultury czegoś (przykłady patrz wyżej), lecz jako zjawisko samodzielne. Włączał do kultury wszystkie wynalazki i urządzenia zastosowane w ludzkim życiu a więc ubranie, język, obyczaje, różnorodne sztuki a zwłaszcza całą organizację społeczeństw obywatelskich. Wg niego kultura ducha stanowiąca moralne zobowiązanie człowieka, polega na tym, aby decyzje dotyczące jego obowiązków były podejmowane na właściwej drodze, aby sądy i opinie w sprawach budzących zwykle jego pożądanie były właściwie kształtowane i aby popędy jego ducha były regulowane i rządzone zasadą sprawiedliwego rozumu. XVIIIw. Johann Adelung - kultura to uszlachetnienie wszystkich duchowych i fizycznych sił człowieka lub całego ludu; kulturę określał również jako oświecenie rozumu lub wyzwolenie z przesądów, jak też ogładę czyli wysubtelnienie obyczajów
(…)
… i na świecie.Starożytna Grecja jest miejscem, gdzie narodziła się europejska kultura, zaś zdobycze tej cywilizacji kształtują oblicze współczesnego świata. Pierwsza wielka cywilizacja europejska narodziła się w trudnych warunkach, lecz po podbojach Aleksandra Macedońskiego oraz kolonizacji Italii, jej kultura ukształtowała w zasadzie cały basen Morza Śródziemnego, czyli ówczesny cały świat. Następnie ukształtowała…
… charakterystyczne dla kultury starożytnego Rzymu, które zostały przejęte przez kolejne pokolenia: 1) stworzenie ustroju republikańskiego było największym wkładem starożytnych Rzymian w dziedzictwo kulturowe Europy rozbudowanie systemu urzędniczego co było spowodowane potrzebą realizacji przepisów 2) prawo rzymskie - Rzymianie są prekursorami przepisów prawnych (pomijając Kodeks Hammurabiego) i jego kodyfikacji. Wcześniej funkcjonowało prawo zwyczajowe. Prawo to spisano i wydzielono z niego prawo publiczne i prywatne. Potem także stworzono prawo wobec bóstw (religijne) i władcy (państwowe). W pierwszej połowie Vw. p.n.e. spisano prawo 12 tablic i ustawiono je na Forum Romanum. Te normy prawa obejmowały prawo cywilne, państwowe, karne, sakralne oraz procedury sądowe. Prawo to szeroko rozpropagowano, ale same…
… murem. Charakterystyczne dla miast były też łuki triumfalne 6) drogi - Rzymianie są ojcami drogi bitej, z kamienia. Rozbiegały się one z Rzymu i oplatały cały basen Morza Śródziemnego (stąd powiedzenie „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”). Szerokość drogi była określona w ten sposób, że drogą tą powinien przejechać swobodnie i szybko jeździec na koniu. Przy drogach mieszkali dróżnicy, którzy stanowili…
…, ze do dziś posługujemy się w piśmie cyframi arabskimi. Muzułmanie także przejęli z Indii i przekazali do Europy pojęcie zera. Wpływ kultury islamu w Europie zaznaczył się także w nazewnictwie. Do języków europejskich weszły na stałe takie słowa arabskie jak: alkohol, materac (matrah), sofa (suf), gitara (quitar), lutnia (al-ud), soda, kamfora, eliksir etc. Arabowie wprowadzili do rolnictwa europejskiego ryż, kabaczki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)