HISTORIA ANTYSEPTYKI
„Gdy ciężkie urazy kończył przestały być 100% wskazaniem do amputacji”
W XIX wieku każdy kto mógł sobie na to pozwolić omijał oddziały szpitalne na rzecz porad domowych. W przypadku porodów - te szpitalne w 80% przypadków kończyły się śmiercią i matki i dziecka w wyniku gorączki popołogowej. Nikt nie potrafił wyjaśnić jej przyczyn. W 1847 r. Sommelweis zaobserwował zróżnicowaną zapadalność na zespół powikłań poporodowych na 2 oddziałach jednego szpitala - w zależności czy rodzącymi zajmowali się studenci i lekarze, czy położne. Ustalił, że większą śmiertelność wynikała z tego, że studenci przychodzili na oddział bezpośrednio po zajęciach w prosektorium, bez uprzedniego mycia rąk. Nakazał mycie rąk przed kontaktem z pacjentką w wapnie chlorowanym (wodny roztwór podchlorynu wapnia - substancja antyseptyczna), co w ciągu kilku tygodni doprowadziło do odnotowania znacznego spadku śmiertelności.
Kolejnym lekarzem zasłużonym dla zwalczania zakażeń był Lister. W chirurgii jedynym leczeniem pacjenta ze złamaniem otwartym kości była jej amputacja. Na uszkodzonej kończynie dochodziło do zakażenia i rozwoju zgorzeli gazowej, gangreny. Lister zaczął od odkażania narzędzi chirurgicznych kwasem karbolowym (fenolem), przed nim zalecano jedynie ich przecierania, ale po operacji w celu „ściągnięcia krwi”. Kwas karbolowy jest substancja rażącą, o dość nieprzyjemnym zapachu, o silnych właściwościach antyseptycznych, odkażających i bakteriobójczych. Ponadto, Lister propagował używanie kw. Karbolowego w czasie operacji, w postaci „mgły karbolowej” nad polem operacyjnym, za pomocą specjalnego urządzenia aerozolowego, rozpylającego „mgiełkę” na ręce chirurga i na używane narzędzia. SQUIBB PANNIER
Polowa torba sanitarna lekarzy (akurat na wykładzie mówiliśmy o wojskach unii w czasie wojny secesyjnej w Ameryce, na zdjęciu - z I wojny światowej). Zawartość m.in. : funt skondensowanego mleka, porcja wieprzowiny, azotan srebra, chlorek rtęci, 12 uncji spirytusu (substancje odkażające), środki wymiotne, ekstrakt uspokajający (waleriana), chloroform (usypiajacy), piła
Antyseptyka i znieczulenie już stosowane i na polach bitwy.
GLIKOZYDY NASERCOWE
Glikozydy to grupa związków składających się z części cukrowej i niecukrowej. Częśc cukrową stanowią głównie aldozy : i te powszechnie występujące (jak glukoza, ramnoza czy krótkie łańcuchy oligo..) i te swoiste tylko dla glikozydów nasercowych jak. oleandrowa, diginoza, cymanoza. Składnik niecukrowi stanowią aglikony o budowie steroidowej .Tych wyróżniamy dwie grupy : 5 lub 6 członowy pierścień, kolejno aglikony kardenolidowe i bufadienolidowe.
Trujące, ale nie znamy lepszej substancji do leczenia niewydolności mięśnia sercowego. Tak ogólnie ich działanie polega na zwiększeniu siły wyrzutu krwi z serca i zmniejszeniu częstotliwości skurczów (odciąża przemęczone serce).
(…)
…, ale na nie spojrzał. I zobaczył, że bakterie dziwnie nie rosną”
1928 r. Fleming zaobserwował, że pleśń działa bakteriobójczo na Staphylococcus. 1945 r. (Fleming, Chain, Floren)- nagroda Nobla za odkrycie struktury i sposoby syntezy penicyliny.
STREPTOMYCYNA
Samuel Waksman (Nobel 1952), antybiotyk pomagający chorym na gruźlicę (prątki gruźlicy - oporne na penicylinę)
KURARA
Wprowadzona do anestezjologii jako środek…
… przeciwreumatyczne, ale wywoływał skutki uboczne, służył także do dezynfekcji ran (jako roztwór na bazie alkoholu).
10.01.1897 r E. Hoffman w zakładach firmy Bayer dokonał syntezy kwasu acetylosalicylowego - czyli ASPIRYNY („lek wszechczasów”) - cudowny związek o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym, częściowo przeciwbólowym (a także - przy stałym zażywaniu - zmniejszający ryzyko zawału serca.)
SULFONAMIDY
Gerhard Domogk (Nobel 1939), zastosował sulfonamidy na chorej córce. W 1935 r. użył czerwonego barwnika azowego (grupa syntetycznych barwników zawierających grupy azowe. Bywają brązowe, czerwone lub żółte) do leczenia myszy zakażonych bakteriami. Mimo tego, że barwnik ten nie wykazywał właściwości bakteriobójczych ani bakteriostatycznych in vitro, eksperyment dowiódł skuteczności zawartych w nim związków…
…. Taksol jest stosowany w chemioterapii raka sutka i jajników. Uszkadza komórki szybko dzielące się, uniemożliwiając ukończenie mitozy i ułatwia apoptozę. Bardzo trudna synteza - np. docotaksel (otrzymywany z alkaloidów z igieł cisu pospolitego, dwa razy skuteczniejszy niż politaksel)
Historia toksykologii 2007/08 W-12
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)