To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
72. FORMALNE GWARANCJE PRAWORZĄDNOŚCI WEDŁUG KONSTYTUCJI MARCOWEJ .
Władza ustawodawcza- Sejm (444 posłów), Senat (111 senatorów). Wszyscy byli wybierani w demokratycznych 5- przymiotnikowych wyborach. Prawo wyborcze określała konstytucja marcowa o ordynacje wyborcze. Czynne- do Sejmu 21 lat, do senatu 30 lat z wyjątkiem wojskowych w czynnej służbie, osób ograniczonych w korzystaniu z praw cywilnych lub pozbawionych praw publicznych.
Bierne- do sejmu 25 lat, do senatu 40 lat, nie wyłączając wojskowych w służbie czynnej.
Kadencja trwała 5 lat. Rozwiązanie przed upływem kadencji mogło nastąpić na podstawie decyzji prezydenta, podjętej za zgoda 3/5 ustawowej liczby senatu. W razie rozwiązania sejmu rozwiązaniu ulegał także senat.
Kompetencje:
ustawodawcze- stanowienie praw publicznych i prywatnych. Konstytucja stanowiła, że nie ma ustawy bez zgody sejmu wyrażonej w sposób regulaminowo ustalony. Konstytucja wymagała formy ustawy do uchwalania; budżetu, nakładania podatków, ustalania liczby wojska, udzielania amnestii, ratyfikowania traktatów i innych ważnych spraw. Inicjatywa należała tylko do sejmu i rządu. Senatowi przyznano uprawnienia do wnoszenia poprawek do ustaw uchwalonych przez sejm. Mogły one być odrzucone przez sejm większością 11/20 głosów. Promulgacji i publikacji dokonywał prezydent
elekcyjne- wybór przez sejm i senat połączone w Zgromadzenie Narodowe Prezydenta
kontrolne- przysługiwało w pełnym zakresie sejmowi, w ograniczonym senatowi. Obu izbom przysługiwało prawo interpelacji. Natomiast prawo pociągania ministrów do odpowiedzialności parlamentarnej i konstytucyjnej, zgodę na wojnę lub pokój lub zatwierdzenie wprowadzenia stanu wyjątkowego wprowadzonego przez Rade Ministrów. Dla kontroli całej administracji państwowej pod względem finansowym powołano NIK.
ustrojodawcze- uprawniały sejm i senat do dokonywania zmian i rewizji konstytucji
Tryb i funkcjonowanie sejmu i senatu normowała konstytucja i regulaminy. Obie izby wybierały ze swego grona prezydia składające sie z marszałka, wicemarszałka i sekretarzy. Marszałek kierował obradami izby. Przyjęty został sesyjny system pracy sejmu i senatu. Dla rozpatrywania projektów sejm i senat powoływał komisje. Składały one na plenarnych posiedzeniach ustawodawczych sprawozdania z prac nad projektami. Do prawomocności podejmowanych uchwał potrzebna była zwykła większość przy obecności co najmniej 1/3 (quorum). Sprawy ważniejsze decydowano kwalifikowaną większością 11/20; 3/5; 2/3 przy ......... (?)
Posłowie i senatorowie byli przedstawicielami całego narodu i nie mogli być krępowani instrukcjami wyborców. Przysługiwało im uprzywilejowane stanowisko w zakresie odpowiedzialności prawne za owe czyny w postaci immunitetu poselskiego i nietykalności poselskiej.
(…)
… odpowiedzialność za ich treść
indywidualną- dotyczyła działalności poszczególnych ministrów jako szefów administracji resortowej
konstytucyjna- za naruszenie konstytucji lub ustaw, miała charakter indywidualny. W stan oskarżenia stawiał sejm, rozpatrywał i wyrokował Trybunał Stanu
Prawa i obowiązki obywateli:
polityczne- czynne i bierne prawo wyborcze do sejmu i senatu i organizacji samorządowych. Piastowanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)