To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pogląd w starożytności związane z grawitacją Ziemi
Starożytni uczeni w żaden sposób nie kojarzyli opadania ciał na Ziemi z ruchami
planet. Zachowanie ciał niebieskich opisywał model geocentryczny, który nie pozwalał na
dostrzeżenie jakichkolwiek analogii pomiędzy spadającym ciałem, a ruchem planet.
Charakterystyczne cechy grawitacji
Cechy charakterystyczne grawitacji:
Wiąże wszystkie masy we Wszechświecie,
Jest najsłabszym oddziaływaniem w przyrodzie,
Działa na bardzo dużych odległościach (oddziaływanie Siln działa na odległościach
10-15m, a słabe 10-18m),
Działa zawsze w jednym kierunku (masy przyciągają się i nie stwierdzono do tej pory
ich odpychania grawitacyjnego)
Źródłem pola grawitacyjnego jest ciało o określonej masie,
Natężenie pola grawitacyjnego jest zwrócone ku masie, która to pole wytwarza,
Natężenie pola grawitacyjnego ma wymiar przyspieszenia.
Hipotetyczną cząstką przenoszącą oddziaływanie grawitacyjne nazywana jest
grawitonem.
Stałą grawitacyjną trudno jest zmierzyć z wysoką precyzją ze względu na to, że siła
grawitacyjna jest mała w porównaniu z innymi siłami (oddziaływaniami) fundamentalnymi
oraz jest to związane z niemożnością oddzielenia innych sił grawitacyjnych, które mogą mieć
wpływ na jej pomiar w aparaturze eksperymentalnej. Przyjmowana wartość to:
G=6.67428∙10-11m3kg-1s-2
Wskutek ruchu obrotowego Ziemi wokół własnej osi na ciało znajdujące się na Ziemi działa
siła odśrodkowa. Siłę wypadkową będącą sumą siły grawitacyjnej (newtonowskiej) i siły
odśrodkowej związanej z ruchem dobowym Ziemi nazywa się ciężarem ciała.
Fods=mωz2Rzcosφ
Q=G(Mzm/Rz2)+ mωz2Rzcosφ
Fg=G(Mzm/Rz2)
Pole grawitacyjne
Chociaż pole jest pojęciem abstrakcyjnym to jest bardzo użyteczne i znacznie upraszcza opis
wielu zjawisk fizycznych. W celu opisania oddziaływania grawitacyjnego wprowadza się
pojęcie pola grawitacyjnego. Oddziaływanie między dwoma punktami materialnymi zastępuje
się oddziaływaniem między polem i punktem materialnym. Pole to jest przy tym wytworzone
przez drugi punkt materialny. Według tej metody, gdy znane jest pole grawitacyjne, znana też
jest siła grawitacyjna działająca na masę punktową umieszczoną w tym polu.
Pole grawitacyjne jest to przestrzeń, w której na umieszczone w niej ciała działa siła
grawitacyjna. Miarą ilościową pola grawitacyjnego jest jego natężenie E, którego wartość jest
równa sile, jaką to pole działa na punkt materialny o masie jednostkowej. Wektor natężenia E
jest równoległy do siły grawitacyjnej i tak samo zwrócony jak wektor siły grawitacyjnej:
Źródłem pola grawitacyjnego jest masa M, natężenie pola grawitacyjnego jest zwrócone ku
masie i ma wymiar przyspieszenia.
Potencjał pola grawitacyjnego
Z polem sił wiąże się nie tylko przestrzenny rozkład wektora natężenia pola, ale również
przestrzenny rozkład energii. Umożliwia to zdefiniowanie pewnej wielkości skalarnej
pozwalającej opisywać ilościowo pole grawitacyjne. Wielkością tą jest potencjał pola
grawitacyjnego, lub potencjał
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)